Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj

Zdaniem WSA w Poznaniu, w przypadku budowli stanowiących własność spółki komandytowej podstawą opodatkowania jest wartość przyjmowana jako podstawa dokonywania odpisów amortyzacyjnych w podatku dochodowym wspólników takiej spółki.

Wyrokiem z dnia 24 listopada 2017 r. (sygn. I SA/Po 827/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę spółki komandytowej na interpretację indywidualną burmistrza w przedmiocie podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

We wniosku o wydanie interpretacji skarżąca spółka wskazała, że ze względu na swoją formę (spółka komandytowa) nie jest podatnikiem podatku dochodowego, który to status przysługuje jej wspólnikom. A skoro podatnikiem podatku od nieruchomości jest spółka, ale odpisy amortyzacyjne od budowli są dokonywane przez wspólników i zaliczane do kosztów podatkowych wspólników, to podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości powinna być wartość rynkowa budowli określona na dzień powstania obowiązku podatkowego. Burmistrz w wydanej interpretacji uznał powyższe stanowisko za nieprawidłowe.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w odmienny sposób zinterpretował przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Jak wskazał w uzasadnieniu omawianego wyroku, w przypadku ustalania podstawy opodatkowania zarówno budowli, jak i jej części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wykorzystuje się wartość stanowiącą podstawę obliczania amortyzacji w danym roku, przy czym chodzi o wartość ustaloną na 1 stycznia i niepomniejszoną o odpisy amortyzacyjne.

W przypadku budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej ustawodawca podatkowy powiązał podstawę opodatkowania z wartością przyjmowaną jako podstawa dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Wskazał jednocześnie, że w sytuacji gdy od budowli, jak i od ich części nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, wówczas podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa, określona przez podatnika na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Spółka komandytowa jest przedsiębiorcą, pomimo że nie ma podmiotowości podatkowej w zakresie podatku dochodowego. Jest obowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym również ksiąg pomocniczych, m.in. dla celów amortyzacji. To spółka określa wartość środka trwałego stanowiącego podstawę obliczania amortyzacji, a także będąc właścicielem środka trwałego (budowli) i prowadząc działalność gospodarczą (w tym celu może być utworzona) ustala wartość środka trwałego dla celów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami zawartymi we właściwej ustawie o podatku dochodowym, pomimo że to wspólnicy są podatnikami podatku dochodowego. To spółka przyjmuje wartość początkową w ewidencji i dokonuje odpisów amortyzacyjnych, a fakt podmiotowości podatkowej nie ma znaczenia.

Wyłącznie w sytuacji, gdy od budowli lub ich części w ogóle nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, podatnik podatku od nieruchomości określa ich wartość rynkową, która stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Sąd nie podzielił także argumentacji podatnika odnoszącej się do potrzeby zastosowania w sprawie art. 2a Ordynacji podatkowej i wyrażonej w tym przepisie zasady rozstrzygania niedających się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego na korzyść podatnika. Wynik przeprowadzonej wykładni przepisów – jak wyjaśnił WSA – daje jasność co do treści normy prawnej wyrażonej w art. 4 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. regulującym podstawowy sposób ustalania podstawy opodatkowania w przypadku budowli.

Stanowisko wyrażone w omówionym orzeczeniu dotyczy odpowiednio spółki jawnej i spółki partnerskiej, których status na gruncie podatku dochodowego i podatku od nieruchomości jest analogiczny.

Wyrok jest nieprawomocny.

Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj