Nie może być mowy o bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej w sytuacji, gdy podmiot ten twierdzi, że nie jest w posiadaniu informacji.

Wnioskodawca zwrócił się do spółki działającej na rynku energetycznym, w której Skarb Państwa ma 100% udziałów o udostępnienie informacji publicznej w postaci wszelkiej dokumentacji związanej z posadowieniem urządzeń przesyłowych, a zwłaszcza decyzji administracyjnych, na podstawie których doszło do realizacji inwestycji. W odpowiedzi na wniosek spółka udostępniła żądane informacje, z wyjątkiem decyzji administracyjnych, w stosunku do których wskazała, że „z uwagi na upływ czasu nie zachowały się [one – przyp. własny] w całości”, w związku z czym spółka nie znajduje się w posiadaniu żądanego dokumentu.

W związku z uzyskaną odpowiedzią wnioskodawca (skarżący) wystosował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność, domagając się zobowiązania spółki do udzielenia informacji poprzez udostępnienie wnioskowanych decyzji.

W odpowiedzi na skargę spółka wskazała, że nie jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej, część informacji już udostępniła, a pozostałe żądane dane nie stanowią informacji publicznej, w związku z czym nie znajduje się w stanie bezczynności.

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. II SAB/Wa 507/13) uwzględnił skargę na bezczynność spółki w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej i zobowiązał spółkę do ponownego rozpoznania wniosku skarżącego.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła spółka, żądając jego uchylenia i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2015 r. (sygn. I OSK 1638/14) Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając sprawę co do meritum, uchylił zaskarżony wyrok i oddalił skargę na bezczynność.

W uzasadnieniu NSA wskazał na następujące kwestie.

Po pierwsze, zdaniem Sądu, spółka jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej, gdyż dysponuje majątkiem publicznym i wykonuje zadania publiczne, a zatem wypełnia przesłanki z art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej (zob. więcej w artykule: „Działalność przedsiębiorstwa energetycznego a dostęp do informacji publicznej”). Ponadto przedmiot żądania należy do materii informacji publicznej, skoro skarżący żądał udostępnienia decyzji administracyjnych, czyli dokumentów urzędowych w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a tiret pierwsze tej ustawy.

Po drugie, Sąd stwierdził, że w niniejszej sprawie spółka nie pozostawała w bezczynności. Zdaniem NSA, udostępnienie informacji publicznej może mieć miejsce wyłącznie wtedy, gdy podmiot zobowiązany znajduje się w jej posiadaniu, co jest istotne zwłaszcza w sytuacji, gdy żądanie skierowano do podmiotu, który wnioskowanego dokumentu nie wytworzył. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny, nie jest rzeczą sądu badanie, czy adresat informację posiada, czy też faktycznie nie włada dokumentem, a więc, czy jego twierdzenie jest w istocie prawdziwe. Jeżeli podmiot zobowiązany twierdzi, że nie posiada takiej informacji, to nie można od niego wymagać i zobowiązywać do jej udostępnienia, stąd skarga na bezczynność w tym zakresie, jako nieuzasadniona, powinna zostać oddalona. W odniesieniu do możliwości złożenia nieprawdziwego oświadczenia w tym zakresie, NSA wskazał, że istnieją właściwe środki, w tym karne, np. określone w art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej, pozwalające na weryfikację tego stanowiska.

Mając na uwadze wszystkie powyższe argumenty, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie i oddalił skargę na bezczynność.

___________________________________________________________________________
Szukasz pomocy prawnej w opisanym przez nas zakresie?
Sprawdź naszą PROPOZYCJĘ.