Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj

WSA we Wrocławiu wskazał czy Regionalnym Izbom Obrachunkowym przysługują uprawnienia nadzorcze w odniesieniu do uchwał określających wzór deklaracji „śmieciowych”.

Rada Gminy podjęła uchwałę, w której określiła wzór deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz wzór informacji o lokalach i właścicieli lokali w budynkach wielolokalowych. W § 1 ust. 2 uchwały wskazano, że informacja o lokalach i właścicielach lokali stanowi integralną część deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami. Natomiast w załączniku do uchwały szczegółowo określono, jakie informacje o lokalach i właścicielach lokali należy podać (m.in. oznaczenie lokalu, imię i nazwisko właściciela lokalu, powierzchnię lokalu).

Regionalna Izba Obrachunkowa [dalej: RIO] wydała rozstrzygnięcie nadzorcze w przedmiocie stwierdzenia nieważności części przedmiotowej uchwały. Zdaniem organu nadzoru, organy władzy publicznej powinny działać jedynie na podstawie i w granicach przyznanych im uprawnień. Upoważnienie do działania powinno być wyraźne, gdyż nie można domniemywać kompetencji prawotwórczych. Zdaniem RIO, przepis upoważniający do wydania uchwały dotyczącej wzoru deklaracji „śmieciowej” nie stanowi podstawy do nakładania na podmioty wykonujące obowiązki właściciela nieruchomości dodatkowych zadań, w tym dołączania informacji o lokalach i właścicielach lokali wraz z ich danymi osobowymi.

W skardze do sądu administracyjnego, Rada Gminy zarzuciła RIO brak kompetencji do podjęcia powyższego rozstrzygnięcia nadzorczego oraz błędne przyjęcie, iż uchwała Rady Gminy wykracza w części poza zakres delegacji ustawowej. W skardze wskazano przede wszystkim, że RIO sprawuje nadzór w zakresie spraw finansowych i w tym zakresie powinny mieścić się uchwały wymienione w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych. W zakresie drugiego zarzutu Rada Gminy podkreśliła, że w odniesieniu do aktów prawa miejscowego przepis upoważniający nie określa dokładnie jego treści normatywnych. Przepis art. 6 n ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, upoważniający do określenia wzoru deklaracji, nie określa dopuszczalnej treści wzoru tej deklaracji. Zdaniem skarżącej, w przypadku nieruchomości zabudowanych budynkami wielolokalowymi uzasadnione jest, by to zarządca nieruchomości działający jako płatnik, podał dane podmiotów, których obowiązki wykonuje. Ponadto skarżąca wskazała, iż podanie takich danych jak np. powierzchnia lokalu, czy ilość osób zamieszkujących lokal ma istotny wpływ na wysokość opłaty.

Organ nadzoru w odpowiedzi na skargę podkreślił, że kontrola legalności uchwał w sprawie wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi należy do jego właściwości, ponieważ przedmiot tej uchwały mieści się w pojęciu „spraw podatków i opłat lokalnych”. Odnosząc się do zakresu deklaracji wskazał, że dane właścicieli lokali nie powinny być objęte jej zakresem, ponieważ nie mają one żadnego znaczenia dla obliczenia należnej opłaty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 4 października 2013 r. (sygn. akt II SA/Wr 595/13) uchylił zaskarżony akt nadzoru. W uzasadnieniu do wyroku rozważył, czy RIO przysługują uprawnienia nadzorcze w odniesieniu do uchwał rady gminy określających wzór deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Sąd I instancji stwierdził, że kompetencje nadzorcze RIO obejmują uchwały w sprawie wzoru deklaracji. Dokonując oceny powyższej kwestii, Sąd kierował się niebudzącym wątpliwości spostrzeżeniem, że opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi zaliczana jest do opłat lokalnych, do których zastosowanie mają przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa. Nie ulega wątpliwości, że w kwestii tych opłat rada gminy podejmuje szereg uchwał stanowiących akty prawa miejscowego. Zdaniem Sądu nie jest więc istotne, że niektóre z nich dotyczą opłat bezpośrednio, poprzez ich ustanowienie, inne zaś dotyczą kwestii tylko dodatkowych. W tej sprawie decydujący jest dodatkowy i niesamodzielny przedmiot uchwały w sprawie deklaracji służebny wobec uchwał ściśle podatkowych.

Sąd przyznał rację Gminie, twierdząc, że granice upoważnienia ustawowego i kompetencji prawotwórczych organu gminy są znacznie szersze niż wymagania dotyczące innych aktów wykonawczych. Stwierdził także, że w niniejszej sprawie trudno uznać za zasadny zarzut, iż uchwała Rady Gminy została podjęta w części bez podstawy prawnej, skoro część objęta rozstrzygnięciem nadzorczym przedmiotowo należy do zakresu objętego upoważnieniem ustawowym.

Odnosząc się do możliwości zamieszczenia w deklaracji danych dotyczących właścicieli lokali, WSA podzielił pogląd preferowany przez Gminę, iż skoro treść deklaracji umożliwia organowi sprawdzenie prawidłowości opłaty, to deklaracja powinna zawierać dane pozwalające na taką kontrolę. 

Jeśli interesuje Cię ta tematyka i potrzebujesz wsparcia merytorycznego, czytaj dalej. 

Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj