27.09.2016


Kolejne zmiany w inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych?

KATEGORIA: Przepisy

Mimo że ustawa o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych[1]  obowiązuje niecałe 2 miesiące – już projektowane są jej zmiany.

Dnia 9 sierpnia 2016 r. poselski projekt nowelizacji ustawy odległościowej wpłynął do sejmu. Z początkiem września skierowany został do czytania w komisjach sejmowych. Celem nowelizacji jest minimalizacja negatywnych skutków obowiązującej od dnia 16 lipca 2016 r. restrykcyjnej ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, ze szczególnym uwzględnieniem lokalizacji elektrowni wiatrowych oraz konsekwencji podatkowych nowej ustawy. 

Definicja elektrowni wiatrowej a podatek

Ustawa odległościowa, za elektrownię wiatrową  uznaje całą budowlę (w rozumieniu przepisów prawa budowlanego) składającą się z co najmniej fundamentu, wieży wraz ze wszystkimi jej elementami technicznymi, o wskazanej w ustawie mocy (art. 2 pkt 1 ustawy). Przy tak skonstruowanej definicji elektrowni wiatrowej rozszerzona zostaje (w stosunku do stanu prawnego sprzed wejścia w życie ustawy odległościowej) podstawa opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Podatek naliczany jest od wartości całości urządzenia, łącznie z elementami technicznymi (m.in. turbiną, układem sterowania, zespołem przeniesienia napędu czy zespołem gondoli wraz z mocowaniem). Rozwiązania, w którym podstawa opodatkowania jest tak rozbudowana nie sposób szukać w innych przepisach branży energetycznej. Powyższe niezaprzeczalnie rzutuje na zmniejszenie zainteresowania inwestycjami w elektrownie wiatrowe.

Starając się rozwiązać rzeczony problem, wnioskodawcy proponują zmianę definicji legalnej elektrowni wiatrowej poprzez jej ograniczenie i usunięcie elementu konstrukcyjnego definicji, jakim są „elementy techniczne”. Powyższe w istocie spowodowałoby powrót do opodatkowania elektrowni wiatrowych podatkiem od nieruchomości w wysokości obowiązującej przed wejściem w życie ustawy zmienianej.

Zmiana odległości

Ustawodawca poprzez aktualnie obowiązujący zapis, dozwalający na lokalizację elektrowni wiatrowej w odległości równej lub większej od dziesięciokrotności całkowitej wysokości elektrowni wiatrowej od budynków mieszkalnych (budynków o funkcji mieszkalnej albo budynków o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa) i odwrotnie – w ocenie wnioskodawców projektu ustawy zmieniającej, praktycznie zablokował realizację nowych inwestycji wiatrowych. Jak czytamy w uzasadnieniu do projektu, powyższe w istocie „oznacza przy obecnej strukturze urbanizacyjnej kraju praktyczny brak miejsc pod inwestycje”[2].

Wobec pojawiającego się problemu zablokowania tego rodzaju inwestycji, wnioskodawcy proponują zmianę kryteriów lokalizowania elektrowni wiatrowych. W poselskim projekcie zamiast kryterium „wysokościowego”, postuluje się na wzór krajów zachodnich, wprowadzenie wymogu lokalizowania elektrowni wiatrowych w konkretnie oznaczonej odległości, tj. 800 m od budynków mieszkalnych (budynków o funkcji mieszkalnej albo budynków o funkcji mieszanej, w skład, której wchodzi funkcja mieszkaniowa) i odwrotnie. W ocenie wnioskodawców – proponowana odległość nie spowoduje przekroczenia bezpiecznego natężenia hałasu. Zasadniczo zmianę tę należy ocenić pozytywnie.

Lokalizacja elektrowni wiatrowej tylko w miejscowych planach

Poselski projekt przewiduje ponadto wykreślenie z ustawy ustalania potencjalnej lokalizacji elektrowni wiatrowych już w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Jak zauważają wnioskodawcy – tego typu akty planistyczne są na tyle ogólne, że nie wykonuje się przy ich sporządzaniu specjalistycznych badań dotyczących „uciążliwości” elektrowni wiatrowych.

W ocenie autorów projektu, budowa elektrowni wiatrowych jest na tyle istotna z punktu widzenia interesów lokalnej społeczności, że koniecznym wydaje się, aby w procesie ich lokalizowania brała ona udział. Niecelowe jest w przekonaniu wnioskodawców „odgórne” decydowanie w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego o lokalizacji potencjalnych elektrowni wiatrowych. Postulują oni zatem, aby farmy wiatrowe były wyznaczane w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, przy których uchwalaniu przeprowadza się konsultacje społeczne. Jak czytamy w projekcie „wystarczającym wydaje się określenie w ustawie, że wyznaczenie miejsc, w których dopuszcza się budowę nowych elektrowni wiatrowych dokonywać się będzie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego”.

Elektrownie wiatrowe bez udziału wojewody

Wnioskodawcy uznając, że uprawnienia jednostek samorządów terytorialnych są wystarczające do ustalania potencjalnych lokalizacji elektrowni wiatrowych, proponują wykreślenie wojewody jako podmiotu, który może wpływać na wyznaczanie miejsc pod inwestycje w zakresie elektrowni wiatrowych.  

W kontekście wypowiedzi wiceministra energii, który wykluczył nowelizację ustawy odległościowej należy poddać w wątpliwość wejście w życie proponowanych zmian.


[1] ustawa z dnia z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 961).

[2] uzasadnienie do projektu ustawy o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, druk 814.



Autor:
Marta Lorych

radca prawny w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego ze szczególnym uwzględnieniem prawa ochrony środowiska


TAGI: Elektrownie wiatrowe, Nowelizacja, Podatek od nieruchomości, Prawo energetyczne,



Tekst pochodzi z portalu Prawo Dla Samorządu