Prawo Dla Samorządu

Rada gminy przy ustalaniu stawki opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi dokonuje wstępnie pewnych założeń, prognoz, które nie muszą odpowiadać dokładnej ilości odpadów rzeczywiście wytworzonych przez mieszkańców gminy.

Wyrokiem z dnia 25 lutego 2015 r. (sygn. I SA/Gd 1240/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę na uchwałę rady gminy w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty i stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Uchwała Rady Gminy w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty i stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności (podjęta przed wejściem w życie ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw, określającej szczególny tryb ustalania opłat dla nieruchomości letniskowych) została zaskarżona przez właściciela domku letniskowego.

Skarżący zarzucił przedmiotowej uchwale, że obciążająca go, jako właściciela nieruchomości letniskowej opłata, jest dużo wyższa aniżeli opłaty obciążające właścicieli nieruchomości stale zamieszkiwanych, w przeliczeniu na jeden odebrany pojemnik. W jego ocenie obciążająca go opłata jest wyższa, aniżeli wynika to z rzeczywistych kosztów funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi pochodzącymi z jego nieruchomości, co jest sprzeczne z art. 6k ust. 2 pkt. 3 oraz art. 6r ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach [dalej: u.c.p.g.] oraz z zasadą komplementarności opłaty za wykonaną przez gminę usługę.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy podkreśliła, że stawka opłaty została wyznaczona z uwzględnieniem zgłoszonych przez właścicieli nieruchomości letniskowych uwag i wniosków oraz doświadczeń zebranych przez samorząd. Przy ustalaniu stawek uwzględniono także kalkulację sporządzoną przez specjalistę gminnego w tym zakresie. Rada Gminy wskazała ponadto, że koszt odbioru pojemników może się różnić między nieruchomościami zamieszkałymi a niezamieszkałymi przez wyższe koszty dojazdu, gdyż te pierwsze z reguły lokowane są w zwartej zabudowie w centrum miejscowości, a te drugie są rozrzucone poza terenem zwartej zabudowy w sporej odległości od strefy zamieszkania i często w niedogodnej dla środków transportu lokalizacji.

W wyroku z dnia 25 lutego 2015 r. (sygn. I SA/Gd 1240/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uznał przedmiotową skargę za bezzasadną.

WSA w Gdańsku, powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 6 listopada 2013 r. (sygn. akt I SA/Bk 127/13), wskazał, że rada gminy, podejmując uchwałę w przedmiocie stawek opłaty za gospodarowanie odpadami jest zobowiązana do dokonania rzetelnej i wnikliwej kalkulacji wysokości stawki, tak aby pobierane opłaty pokrywały rzeczywiste koszty związane z funkcjonowaniem systemu zagospodarowania odpadami na terenie gminy. Prawidłowo skalkulowana opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi powinna z jednej strony zapewniać sprawne funkcjonowanie systemu odbioru odpadów na terenie gminy, z drugiej zaś nie powinna stanowić źródła dodatkowych zysków gminy. Rzetelna kalkulacja wysokości opłat powinna w szczególności uwzględniać liczbę mieszkańców gminy, ilość wytwarzanych na terenie gminy odpadów komunalnych oraz koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami, na który składają się koszty odbierania, transportu, zbierania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych oraz obsługi administracyjnej tego systemu.

W ocenie Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, że w zaskarżonej uchwale Rada Gminy skalkulowała wysokość opłat za gospodarowanie odpadami w sposób nieuwzględniający powyższych kryteriów. Świadczą o tym wyjaśnienia Rady Gminy, z których wynika, że ustalając stawki opłaty za pojemnik opierała się na kalkulacji rzeczywiście ponoszonych kosztów sporządzonych przez specjalistę gminnego na podstawie dokumentacji znajdującej się w urzędzie i korzystając z doświadczeń ościennych samorządów. Ustalone stawki nie są zawyżone w stosunku do ponoszonych przez Gminę kosztów funkcjonowania systemu i nie preferują żadnej kategorii właścicieli nieruchomości.

WSA zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 6r ust. 1 u.c.p.g. ustalone przez gminy opłaty mają pokrywać koszty funkcjonowania całego systemu gospodarowania odpadami komunalnymi. Oznacza to, że opłata obciążająca daną nieruchomość nie zawsze będzie stanowiła równowartość kosztów gospodarowania odpadami pochodzącymi z tej konkretnej nieruchomości. WSA wskazał przy tym, że ustalając wysokość stawki za gospodarowanie odpadami, rada gminy musi wstępnie dokonać pewnych założeń, prognoz, które nie muszą odpowiadać dokładnej ilości odpadów rzeczywiście wytworzonych przez mieszkańców gminy. W efekcie sytuacja, w której ustalona opłata okaże się w przypadku konkretnej nieruchomości wyższa niż rzeczywisty koszt gospodarowania wytworzonymi w niej odpadami, jest nie tylko możliwa do wystąpienia, ale i prawnie dopuszczalna.

Wyrok jest prawomocny.

_________________________________________________________________________

Szukasz pomocy prawnej w opisanym przez nas zakresie?

Sprawdź naszą PROPOZYCJĘ.

TAGI: Opłata śmieciowa, Ustawa śmieciowa, Gospodarka odpadami, Wyrok WSA, Rada gminy, Gospodarka komunalna, Odpady, Samorząd,

Ustalanie stawek opłat za śmieci