Ponoszenie „opłaty śmieciowej” przez właścicieli nieruchomości niezamieszkałych

Zdaniem NSA, podmiotami zobowiązanymi do ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi są również właściciele nieruchomości zamieszkanych, jak i niezamieszkanych, na których powstają odpady komunalne, jeżeli gmina skorzysta z kompetencji przewidzianej w art. 6c ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Wyrokiem z dnia 22 marca 2016 r. (sygn. II FSK 83/14) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 września 2013 r. (sygn. IV SA/Wa 834/13) wydanego w sprawie ze skargi na uchwałę rady miasta w przedmiocie odbioru odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości niezamieszkałych.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W maju 2012 r. rada miasta podjęła uchwałę, którą postanowiła o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne, obejmując tym samym wszystkie nieruchomości znajdujące się na terenie miasta wspólnym systemem gospodarowania odpadami.

Skargę na powyższą uchwałę, po uprzednim bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, wniósł skarżący, zarzucając jej naruszenie zasady wolności gospodarczej oraz dyskryminację podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. W ocenie skarżącego rada miasta bez podstawy prawnej nałożyła na niego obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami z nieruchomości niezamieszkałej.

Wyrokiem z dnia 10 września 2013 r. (sygn. IV SA/Wa 834/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę na ww. uchwałę wskazując że zaskarżona uchwała jest prawidłowa. Nadto WSA w Warszawie podkreślił, iż zaskarżona uchwała nie różnicuje sytuacji prawnej podmiotów. Jednocześnie WSA wskazał, że uchwała przyczyni się do zniesienia nierówności jaka mogłaby powstać z uwagi na objęcie systemem gospodarowania odpadami jedynie nieruchomości zamieszkałych, gdyż pozwoli to na uzyskanie kontroli nad całym strumieniem odpadów wytwarzanych na terenie miasta, rozłożenie kosztów funkcjonowania systemu odbierania odpadów na właścicieli wszystkich nieruchomości, czy wyeliminowanie ryzyka podrzucania odpadów spoza systemu do pojemników przeznaczonych dla nieruchomości zamieszkałych, których właściciele obowiązani są do wnoszenia opłat.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł skarżący, wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, ewentualnie rozpoznanie skargi i stwierdzenie nieważności kwestionowanej przez niego uchwały w całości.

Wyrokiem z dnia 22 marca 2016 r.(sygn. II FSK 83/14) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną w całości, uznając przy tym za prawidłowy wyrok Sądu I instancji.

W uzasadnieniu NSA zaznaczył, iż bezsprzecznie z treści ustawy o utrzymaniu czystości wynika, że podmiotami zobowiązanymi do ponoszenia opłaty oraz do złożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi są właściciele nieruchomości zamieszkanych, jak i niezamieszkanych, na których powstają odpady komunalne, jeżeli gmina skorzysta z kompetencji przewidzianej w art. 6c ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Przepis ten wyraźnie wskazuje, że rada gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne.

Z uwagi na wyżej wymienione okoliczności sprawy, NSA oddalił skargę kasacyjną w całości.

Mateusz Karciarz

prawnik w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, doktorant na WPiA UAM, specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem prawa samorządowego

Monika Knothe
asystent, interesuje się prawem administracyjnym

Tekst pochodzi z portalu Prawo Dla Samorządu