Nowe przepisy dotyczące elektrowni wiatrowych

Dnia 19 lutego 2016 r. do Sejmu wpłynął poselski projekt ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (druk nr 315). Nowelizacja przewiduje m.in. wprowadzenie uregulowań dotyczących lokalizacji elektrowni wiatrowych.

W obecnie obowiązujących przepisach brak jest uregulowań dotyczących lokalizacji elektrowni wiatrowych, w tym dotyczących minimalnej odległości od zabudowy mieszkaniowej. Jedyne obowiązujące w powyższym zakresie wymagania zostały zapisane w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasów w środowisku i dotyczą dopuszczalnych poziomów hałasu dla określonych rodzajów zabudowy. Przepisy te nie zawierają natomiast rozwiązań odnoszących się bezpośrednio do elektrowni wiatrowych (zarówno w zakresie poziomu hałasu i infradźwięków generowanych przez te elektrownie jak i do sposobu pomiaru i badań hałasu).

W ocenie sporządzających projekt nowelizacji, braki w obowiązujących przepisach skutkują wznoszeniem farm wiatrowych w zbyt bliskiej odległości od nieruchomości sąsiednich. Zdaniem projektodawców lokalizacja elektrowni wiatrowych powoduje znaczne uciążliwości przede wszystkim w funkcjonowaniu zabudowy mieszkaniowej.

Z uwagi na powyższe w przedłożonym projekcie przewiduje się minimalną odległość od zabudowy mieszkaniowej, w jakiej możliwe będzie zlokalizowanie elektrowni wiatrowej.

Zgodnie z brzmieniem art. 4 ust. 1 projektu ustawy odległość, w której mogą być lokalizowane i budowane:

1. elektrownia wiatrowa - od budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa, oraz
2. budynek mieszkalny albo budynek o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa - od elektrowni wiatrowej

jest równa lub większa dziesięciokrotności wysokości elektrowni wiatrowej mierzonej od poziomu gruntu do najwyższego punktu budowli, wliczając elementy techniczne, w szczególności wirnik wraz z łopatami (całkowita wysokość elektrowni wiatrowej).

Co istotne, proponowana minimalna odległość nie jest wartością stałą – jest bowiem uzależniona od wysokości najwyższego elementu wiatraka.

Odległość ta musiałaby zostać uwzględniona przez gminy w trakcie uchwalania studiów oraz sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

W projekcie planowanej ustawy znajdują się także przepisy, które uniemożliwią lokalizację farm wiatrowych na podstawie decyzji o warunkach zabudowy. Oznacza to, że elektrownie wiatrowe będą mogły powstać wyłącznie w oparciu o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Aktualnie obowiązujące przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie zawierają żadnych obostrzeń, a elektrownie wiatrowe mogą być lokalizowane zarówno na podstawie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, jak i na podstawie decyzji o warunkach zabudowy.

W opinii projektodawców obecnie obowiązujące przepisy ww. ustawy są niejasne i niefortunnie zredagowane, a ich interpretacja jest zbyt proinwestorska. Wobec powyższego, planowana ustawa zakłada, że elektrownie wiatrowe będą mogły być lokalizowane wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Co istotne, plan miejscowy przewidujący lokalizację elektrowni wiatrowych będzie musiał obejmować nie tylko przewidywane miejsce budowy wiatraków, ale również całą sferę ochronną (wyznaczoną na podstawie nowych przepisów). Jeżeli strefa ochronna będzie kolidowała z terenami przeznaczonymi pod zabudowę mieszkaniową, to pierwszeństwo będzie miała ta zabudowa.

Swoje stanowisko dotyczące zaproponowanych zmian przedstawił Zarząd Stowarzyszenia Gmin Przyjaznych Energii Odnawialnej. Stowarzyszenie z aprobatą przyjęło zapis ustawy dotyczący lokalizowania elektrowni wiatrowych wyłącznie na podstawie planu miejscowego. Krytycznie odniosło się natomiast do proponowanych zasad lokalizowania elektrowni wiatrowych w oparciu o współczynniki wynikające z maksymalnej wysokości projektowanej elektrowni. W ocenie Stowarzyszenia dotychczasowe doświadczenia zarówno polskie, jak i zagraniczne pokazują słuszność obowiązujących uregulowań. Z kolei wprowadzenie proponowanych rozwiązań doprowadzi do wyłączenia z możliwości racjonalnego zagospodarowania obszary gmin, które potencjalnie mogą służyć lokalnej wspólnocie.

Czas pokaże, czy liczne stanowiska specjalistów negujących przedstawiony projekt zostaną uwzględnione przez projektodawców.

Projekt został już zaopiniowany przez Biuro Legislacyjne i Biuro Analiz Sejmowych. Obecnie został skierowany do I czytania w komisjach.

_________________________________________________________________________

Szukasz pomocy prawnej w opisanym przez nas zakresie?

Sprawdź naszą PROPOZYCJĘ.

Marta Bokiej

aplikant radcowski, specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego ze szczególnym uwzględnieniem prawa nieruchomości i inwestycji budowlanych

Tekst pochodzi z portalu Prawo Dla Samorządu