Prawo Dla Samorządu

Rada Powiatu może odmówić zgody na rozwiązanie przez pracodawcę stosunku pracy z radnym wyłącznie wówczas, gdy przyczyny tego rozwiązania związane są z wykonywaniem przez radnego swojego mandatu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi [dalej także: WSA], wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2020 r. (sygn. akt: III SA/Łd 1097/19) orzekł, iż wyrażenie zgody przez Radę Powiatu na rozwiązanie stosunku pracy z radnym nie jest pozostawione Radzie do swobodnego uznania. Odmowa wyrażenia takiej zgody może nastąpić jedynie w sytuacji, gdy za przyczyny rozwiązania stosunku pracy z radnym, pracodawca podaje powody związane z wykonywaniem przez radnego swojego mandatu. W innym wypadku, Rada Powiatu zobligowana jest wyrazić zgodę na rozwiązanie stosunku pracy.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Nadleśnictwo zwróciło się w oparciu o art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. 1998 nr 91 poz. 578) [dalej: usp] do Rady Powiatu z wnioskiem o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym powiatu. Rada podjęła uchwałę w przedmiocie odmowy wyrażenia rzeczonej zgody.

Na przedmiotową uchwałę została wniesiona przez Nadleśnictwo skarga, której podstawę stanowił zarzut naruszenia art. 22 ust. 2 usp, poprzez niewłaściwą wykładnię przepisu, polegającą na uznaniu, że decyzja Rady Powiatu w sprawie wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym pozostawiona została przez ustawodawcę swobodnemu uznaniu rady i ma charakter arbitralny.

W odpowiedzi na skargę, Rada Powiatu wniosła o jej oddalenie argumentując, że na podstawie art. 22 ust. 2 zd. 2 usp, rada powiatu ma obowiązek odmówić zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania są przyczyny związane z wykonywaniem przez radnego swojego mandatu, ale w pozostałych przypadkach wyrażenie zgody lub jej odmowa pozostawione są uznaniu organu powiatu, co wywodzi się z art. 22 ust. 2 zd. 1.

Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał za zasadną skargę Nadleśnictwa, stwierdzając nieważność zaskarżonej uchwały Rady Powiatu.

Odwołując się do analogicznej regulacji zawartej w ustawie o samorządzie gminnym oraz powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 czerwca 2014 r. (sygn. akt: II OSK 3133/13), WSA wskazał, iż „skoro celem regulacji art. 25 ust. 2 u.s.g. jest zapewnienie radnemu swobodnego sprawowania mandatu, a nie zabezpieczenie go przed utratą pracy, to rada gminy podejmując uchwałę w przedmiocie wyrażenia zgody na zwolnienie, nie powinna ingerować w prawo pracodawcy do „rozstania” się z pracownikiem, gdy ma to uzasadnienie w obowiązującym porządku prawnym i nie jest związane z wykonywaniem przez radnego mandatu”.

WSA podkreślił również, iż wykładnia art. 25 ust. 2 usg, a co za tym idzie analogicznie art. 22 ust. 2 usp, przeszła w doktrynie i orzecznictwie ewolucję. Obecnie wskazuje się, iż „ochrona stosunku pracy radnego jest zaś uzasadniona tylko w sytuacji, gdy zostanie udowodnione, że do rozwiązania stosunku pracy nie doszłoby, gdyby pracownik nie posiadał mandatu radnego. Celem art. 22 ust. 2 u.s.p. nie jest bowiem zapewnienie radnemu nieusuwalności z pracy jaką wykonuje.”.

Odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym