Prawo Dla Samorządu

Skarga starosty (Prezydenta Miasta na prawach powiatu) na postanowienia uchwały Sejmiku Województwa w sprawie uchwalenia Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami w zakresie wskazania miejsca spełniającego warunki magazynowania odpadów podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie postanowieniem z dnia 21 lipca 2020 r. (sygn. akt II SA/Rz 386/20) odrzucił skargę Prezydenta Miasta Przemyśla na uchwałę Sejmiku Województwa Podkarpackiego w sprawie zmiany uchwały Sejmiku Województwa Podkarpackiego w sprawie uchwalenia Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa Podkarpackiego 2022.

Sejmik Województwa Podkarpackiego podjął uchwałę w sprawie zmiany uchwały w sprawie uchwalenia Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa Podkarpackiego 2022 m.in. poprzez dodanie załącznika do Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa Podkarpackiego 2022. W załączniku wskazano miejsca spełniające warunki magazynowania odpadów, na które kierowane będą zatrzymane podczas kontroli pojazdy z odpadami, stosownie do art. 24a ustawy o odpadach, w tym bazę Miejskiego Zakładu Komunikacji Sp. z o.o. w Przemyślu, w której 100 % udziałów należy do Gminy Miejskiej Przemyśl.

Uchwała ta w zakresie wskazania jako miejsca spełniającego warunki magazynowania odpadów bazy Miejskiego Zakładu Komunikacji Sp. z o.o. w Przemyślu została zaskarżona przez Prezydenta Miasta Przemyśla. Skarżący wskazał, że posiada interes prawny w zaskarżeniu przedmiotowej uchwały, gdyż nakłada ona na niego obowiązek zorganizowania miejsca spełniającego wymogi dla magazynowania odpadów, na które kierowane będą pojazdy z odpadami, a brak przygotowania w terminie takiego miejsca wiązałby się z nałożeniem na Prezydenta Miasta Przemyśla kary administracyjnej. Skarżący wskazał ponadto, że zorganizowanie takiego miejsca na terenie Miasta Przemyśla nakłada na niego dalsze obowiązki administracyjne. Dodatkowo Prezydent Miasta Przemyśla podniósł, że wyznaczone miejsce nie spełnia wymogów określonych w przepisach wykonawczych.

W odpowiedzi na skargę Marszałek Województwa Podkarpackiego wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie o oddalenie. W ocenie Marszałka Województwa Podkarpackiego Prezydent Miasta Przemyśla nie posiada legitymacji skargowej w przedmiotowej sprawie, gdyż nie wykazał, że zaskarżona uchwała narusza jego interes prawny lub uprawnienie.

WSA w Rzeszowie stanął na stanowisku, że skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Sąd przychylił się do poglądu, że uchwała w sprawie wojewódzkiego planu gospodarki odpadami, niebędąca aktem prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego, podlega zaskarżeniu na podstawie art. 91 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa. Przy tej podstawie zaskarżenia podmiot wnoszący skargę winien wykazać, że uchwała Sejmiku Województwa Podkarpackiego narusza prawa podmiotu skarżącego jako „osoby trzeciej”. Jak wskazał WSA w Rzeszowie „u podstaw legitymacji skargowej podmiotu wnoszącego skargę na niebędącą aktem prawa miejscowego uchwałę sejmiku województwa musi leżeć wykazanie, że uchwała ta – pojmowana jako "czynność prawna" – narusza prawa podmiotu skarżącego jako "osoby trzeciej". Prawa te, identyfikowane z interesem prawnym, muszą jednak wynikać z określonej i precyzyjnie określonej normy prawnej (najczęściej prawa materialnego). Ponadto strona skarżąca musi wykazać, że prawa te zostały naruszone przez określone postanowienia uchwały organu samorządu województwa, niebędącej aktem prawa miejscowego.”

WSA w Rzeszowie wskazał, że stosownie do art. 24 ust. 2 ustawy o odpadach, Prezydent Miasta (prezydent miasta na prawach powiatu, starosta grodzki) w toku postępowania występował w zaskarżonym jako organ opiniujący. Już sam ten fakt zdaniem Sądu uniemożliwia uznanie Prezydenta Miasta Przemyśla za „osobę trzecią”, a w konsekwencji wyłącza dopuszczalność skargi. Dodatkowo w ocenie Sądu plan gospodarki odpadami jest aktem kierownictwa wewnętrznego skierowanym do organów, w związku z nałożeniem na te organy przez Państwo obowiązków z zakresu gospodarki odpadami. W ocenie Sądu nałożenia na organ zadań z zakresu administracji publicznej nie można utożsamiać z posiadaniem interesu prawnego. Zaskarżona uchwała sama w sobie nie nakłada na Prezydenta Miasta wprost żadnego obowiązku, obowiązek ten wynika bezpośrednio z przepisów prawa materialnego, czyli z art. 24a ust. 4 ustawy o odpadach.

Sąd wskazał także, że w tego rodzaju sprawie interes prawny w zaskarżeniu uchwały mógłby przysługiwać podmiotowi dysponującemu tytułem prawnym do nieruchomości, na której wskazano miejsce spełniające warunki magazynowania odpadów.

Z uwagi na powyższe Sąd odrzucił skargę jak niedopuszczalną.

Analogiczne stanowisko w zbliżonym stanie faktycznym WSA w Rzeszowie zajął w postanowieniu z dnia 21 lipca 2020 r. (sygn. akt II SA/Rz 560/20) w postępowaniu ze skargi Prezydenta Miasta Rzeszowa.

Orzeczenia nie są prawomocne.

Zaskarżanie uchwały w sprawie wojewódzkiego planu gospodarki odpadami