24.06.2019


Procedura legalizacji samowoli budowlanych w myśl nowych przepisów

KATEGORIA: Przepisy

Przepisy obowiązującego prawa tworzą dwie odrębne procedury dotyczące samowoli budowanych polegających na budowie obiektu budowlanego, uregulowane w art. 48-49 i art. 49b prawa budowlanego. Najnowszy projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw, z racji podobieństwa owych procedur, zakłada ich ujednolicenie i stworzenie jednej wspólnej procedury uwzględniającej występujące obecnie różnice.

Zgodnie z projektem, samowole budowlane uregulowane w art. 49b prawa budowlanego, dotyczące realizacji inwestycji bez wymaganego zgłoszenia bądź pomimo wniesienia sprzeciwu przez organ administracji architektoniczno-budowlanej, zostaną przeniesione do art. 48 tej ustawy. Proponowane zmiany mają poprawić czytelność postępowań prowadzonych wobec inwestorów, którzy budowali bez wymaganej przepisami prawa zgody[1].

Po ewentualnym wejściu w życie projektu, procedura dotycząca samowoli budowlanej ma kształtować się w poniżej przedstawiony sposób.

Organ nadzoru budowlanego, tak jak dotychczas, będzie najpierw wydawał zaskarżalne postanowienie o wstrzymaniu budowy dotyczące obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie/wybudowanego bez wymaganej decyzji o pozwoleniu na budowę albo zgłoszenia/pomimo wniesienia sprzeciwu do tego zgłoszenia. Jednocześnie organ ten przekaże informację o możliwości złożenia wniosku o legalizację i konieczności wniesienia opłaty legalizacyjnej.

Następnie inwestor/właściciel/zarządca obiektu budowlanego, w terminie 30 dni od doręczenia tegoż postanowienia, będzie mógł złożyć przywołany wniosek, efektem czego będzie przeprowadzenie postępowania legalizacyjnego. W przeciwnym wypadku organ nadzoru budowlanego od razu wyda nakaz rozbiórki.

Po otrzymaniu wniosku, organ nadzoru budowlanego wyda postanowienie nakładające obowiązek przedłożenia dokumentów legalizacyjnych, o których będzie mowa w art. 48b prawa budowlanego m.in. zaświadczenia wójta/burmistrza/prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami mpzp lub decyzją o warunkach zabudowy. Nieprzedłożenie ich w terminie oznaczonym w postanowieniu skutkować będzie nakazem rozbiórki.

Po otrzymaniu dokumentacji, organ nadzoru budowlanego sprawdzi jej kompletność i zgodność z przepisami prawa budowlanego, w tym z przepisami techniczno-budowlanymi. Powyższe może zakończyć się w dwojaki sposób.

Jeżeli efektem oceny będzie stwierdzenie nieprawidłowości, organ nadzoru budowlanego wyda postanowienie zobowiązujące do ich usunięcia, pod rygorem wydania nakazu rozbiórki. Gdy organ ten nie stwierdzi owych uchybień, nałoży obowiązek uiszczenia opłaty legalizacyjnej. Nieuiszczenie opłaty skutkować będzie rozbiórką.

Legalizacja nastąpi po wniesieniu opłaty legalizacyjnej, kiedy to organ nadzoru budowlanego zatwierdzi projekt budowlany/projekt zagospodarowania działki lub terenu. Gdy budowa nie została zakończona -zezwoli na jej wznowienie.

Końcowo wskazać należy, że uproszczony sposób legalizacji przewidziany został dla „starych” samowoli budowlanych (patrz artykuł pt. Legalizacja „starych” samowoli budowlanych).

 


[1] por. uzasadnienie do projektu ustawy https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12321551/12583607/12583608/dokument389542.pdf



Autor:
Marta Lorych

radca prawny w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego ze szczególnym uwzględnieniem prawa ochrony środowiska



Tekst pochodzi z portalu Prawo Dla Samorządu