Prawo Dla Samorządu

Dnia 25 września 2018 r. do Sejmu wpłynął rządowy projekt ustawy o elektronicznym fakturowaniu w zamówieniach publicznych, koncesjach na roboty budowlane lub usługi oraz partnerstwie publiczno-prywatnym (dalej: projekt ustawy)[1]. Projektowana ustawa ma mieć charakter powszechny i znaleźć zastosowanie do zamówień publicznych sensu largo.

Zakres zastosowania ustawy

Zgodnie z art. 3 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt 7 projektu ustawy ma ona znaleźć zastosowanie do:

zamówień publicznych w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy Prawo zamówień publicznych,
umów koncesji w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o umowie koncesji,
umów o partnerstwie publiczno-prywatnym w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym.

W obszarze zamówień publicznych sensu stricto zastosowanie ustawy planuje się wyłączyć wobec niektórych zamówień nieobjętych zastosowaniem P.z.p. (art. 3 ust. 2 projektu ustawy). Są nimi zamówienia o których mowa w art. 4 pkt 5 i 5b oraz art. 4b ust. 1 pkt 1–3, 5 i 6 P.z.p. Pozostałe kategorie zamówień wyłączonych z zakresu zastosowania P.z.p. będą objęte projektowaną ustawą. Przykładem takich zamówień są zamówienia o których mowa w art. 4 ust. 8 P.z.p. (tzw. zamówienia podprogowe).

Możliwość wyłączenia uprawnienia wykonawcy do przekazania faktury elektronicznej

Powyższe nie oznacza, że w przypadku wszystkich zamówień do których nie znajduje zastosowania P.z.p. wykonawcy będą mieli realną możliwość przekazania zamawiającemu ustrukturyzowanej faktury za pośrednictwem platformy. W myśl art. 4 ust. 3 projektu ustawy, w przypadku zamówień do których nie stosuje się P.z.p. zamawiający może w:

umowie,
ogłoszeniu o zamówieniu,
specyfikacji istotnych warunków zamówienia albo
innym dokumencie rozpoczynającym postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego

wyłączyć stosowanie ustrukturyzowanych faktur elektronicznych.

Wskazany przepis znajdzie zastosowanie m.in. do zamówień udzielanych na podstawie art. 4 pkt 8 P.z.p. Nie będzie miał on jednak zastosowania w przypadku zamówień na usługi społeczne, w tym również o wartości mniejszej niż przewidziana w art. art. 138g ust. 1 P.z.p. W przypadku tego rodzaju zamówień, zamawiający może udzielić zamówienia stosując przepisy art. 138o ust. 2 – 4 P.z.p. albo całego Rozdziału 6 Działu III P.z.p. (art. 138g ust. 1 P.z.p.). Zważając na powyższe niezależnie od dokonanego przez zamawiającego wyboru do zamówień na usługi społeczne, o wartości wyższej niż przewidziana w art. 4 ust. 8 P.z.p. zastosowanie znajdują regulacje przewidziane w P.z.p. (chyba, że zaistnieje którą z ogólnych przesłanek wyłączających zastosowanie ustawy). Konsekwencją powyższego jest m.in. niemożliwość wyłączenia przez zamawiającego przysługującego wykonawcy uprawnienia do przekazania ustrukturyzowanej faktury elektronicznej za pomocą portalu (art. 4 ust. 2 projektu ustawy nie znajdzie zastosowania). Zgodnie z art. 4 ust. 1 projektu ustawy zamawiający będzie obowiązany do jej odebrania, bez konieczności udzielenia akceptacji (art. 4 ust. 1 projektu ustawy wyłącza zastosowanie art. 106n ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Planowany termin wejścia w życie

Zasadniczym planowanym terminem wejścia w życie ustawy jest 18 kwietnia 2019 r. Z nastaniem tej daty wykonawcy, w tym wykonawcy zamówień na usługi społeczne (o wartości wyższej niż przewidziana w art. 4 pkt 8 P.z.p.) będą mieli możliwość skorzystania z uprawnienia do przekazania zamawiającemu ustrukturyzowanej faktury za pośrednictwem portalu, a zamawiający będą mieli obowiązek ją odebrać. W tym celu zamawiający będą musieli założyć konto na platformie. Spełnienie ww. obowiązku powinno nastąpić przed przewidywanym terminem otrzymania pierwszej faktury (art. 11 ust. 1 projektu ustawy).

[1] Rządowy projekt ustawy o elektronicznym fakturowaniu w zamówieniach publicznych, koncesjach na roboty budowlane lub usługi oraz partnerstwie publiczno-prywatnym, druk 2888, http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/druk.xsp?nr=2888.

Faktura elektroniczna w podprogowych zamówieniach na usługi społeczne