Katarzyna Lewandowska doradca podatkowy w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, konsultant, specjalizuje się w zakresie podatków dochodowych oraz podatków i opłat lokalnych.
11.09.2018
KATEGORIA: Praktyka
Infrastruktura portowa zasadniczo zwolniona jest z podatku od nieruchomości. Konieczne jest jednak przy tym spełnienie określonych warunków. Orzecznictwo sądowe wskazuje, że z takiego zwolnienia może korzystać wyłącznie zarządca portu. Jednocześnie zwolnienia nie wyklucza udostępnienie infrastruktury portowej uprawnionym podmiotom.
Przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych [dalej: upol] przewidują zwolnienie z podatku od nieruchomości dla budowli infrastruktury portowej, budowli infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajętych pod nie gruntów.
W orzecznictwie sądów administracyjnych dominuje pogląd, iż pojęcia „infrastruktury portowej” i „infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich należy interpretować tak, jak zostały one zdefiniowane w ustawie o portach i przystaniach morskich (zob. wyroki NSA z: 3.08.2008 r. sygn. II FSK 996/07, 5.08.2011 r. sygn. II FSK 435/10, 12.07.2013 r. sygn. II FSK 678/13, z 14.05.2014 r. sygn. II FSK 1222/12, z 25.06.2014 r. sygn. II FSK 3363/13 oraz 23.07.2014 r. sygn. II FSK 819/14).
Zgodnie z tą ustawą przez infrastrukturę portową rozumie się znajdujące się w granicach portu lub przystani morskiej akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje, związane z funkcjonowaniem portu, przeznaczone do wykonywania przez podmiot zarządzający portem zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5.
Przepis, do którego odwołuje się omawiana definicja stanowi z kolei, że przedmiot działalności przedsiębiorstwa podmiotu zarządzającego obejmuje w szczególności świadczenie usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej.
Na tle przywołanych powyżej przepisów w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że z omawianego zwolnienia może korzystać wyłącznie podmiot zarządzający portem. Zastosowanie przy definiowaniu pojęcia „infrastruktura portowa” przepisów ustawy o portach i przystaniach morskich prowadzi bowiem do stwierdzenia, że omawiane zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Tak więc zwolnienie to obejmuje tylko tę infrastrukturę, która jest przeznaczona do wykonywania przez podmiot zarządzający, zadań w zakresie świadczenia usług związanych z korzystaniem z niej, gdyż tylko ta infrastruktura ma przymiot infrastruktury portowej. Nadanie urządzeniom i obiektom statusu „infrastruktura portowa” powiązane zostało więc z przeznaczeniem tych obiektów do wykonywania zadań w zakresie świadczenia usług związanych z korzystaniem z niej przez podmiot zarządzający. Podmiotem tym nie może być każdy, lecz tylko ten, który powstał w sposób przewidziany przez ustawodawcę w ustawie o portach i przystaniach morskich. W treści art. 13 tej ustawy wskazano jednoznacznie, że tego rodzaju podmiotami są spółki akcyjne o firmie „Zarząd Morskiego Portu Gdańsk Spółka Akcyjna”, „Zarząd Morskiego Portu Gdynia Spółka Akcyjna” oraz „Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście Spółka Akcyjna”. Takie stanowisko zaprezentował NSA min. w wyroku z 28.06.2016 r. sygn. II FSK 2051/14.
Jednocześnie przyjmuje się, że fakt oddania budowli lub zajętych pod nie gruntów przez podmiot zarządzający portem – na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o odpłatne korzystanie z infrastruktury portowej – nie powoduje utraty omawianego zwolnienia. W orzeczeniu NSA z 7.03.2018 r. sygn. II FSK 531/16 wyjaśniono, że takie udostępnione nieruchomości spełniają w dalszym ciągu warunek ogólnodostępności. Bowiem ogólnodostępność to możliwość skorzystania z danego obiektu przez inne podmioty niż władający obiektem. Ogólnodostępność może być przy tym ograniczona, np. ze względu na ich specyfikę. Istotne jest jednak, że potencjalnie z obiektów korzysta bliżej nieokreślona liczba podmiotów. W związku z tym wydzierżawienie infrastruktury portowej nie prowadzi do jej ograniczenia lub wyłączenia ogólnodostępności.
Warto zauważyć, że przywołane w niniejszym artykule orzeczenia NSA są zgodne z postanowieniem siedmiu sędziów NSA z 7.07.2014 r. sygn. II FPS 2/14. Odmawiając podjęcia uchwały w sprawie interpretacji analizowanego zwolnienia sędziowie wskazali, że brak jest istotnych rozbieżności orzeczniczych w omawianym zakresie.
Katarzyna Lewandowska doradca podatkowy w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, konsultant, specjalizuje się w zakresie podatków dochodowych oraz podatków i opłat lokalnych.
TAGI: Podatek od nieruchomości, Zwolnienie,