Prawo Dla Samorządu

Grunty będące w posiadaniu spółki wodnokanalizacyjnej, na których ustanowiono strefę chroniącą ujęcie wody, są objęte najwyższą stawką podatku od nieruchomości jako zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej i z nią związane.

Do takich wniosków doszedł NSA w wyroku z 30.05.2017 r. sygn. II FSK 1014/15. Sprawa dotyczyła spółki prowadzącej działalność w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, w tym również pozyskiwania wody z ujęć wody pitnej. We wniosku o interpretację spółka wskazała, że wokół ujęć wody została ustalona strefa ochrony bezpośredniej czyli pas terenu określony przepisami, który jest ogrodzony i chroniony przed wstępem osób trzecich, aby uniemożliwić zanieczyszczenie ujęć wody. Oprócz obiektów budowlanych związanych bezpośrednio z ujęciem wody, na terenie objętym strefą ochrony brak jest jakichkolwiek innych obiektów. Spółka ma prawny zakaz przystosowania lub wykorzystania terenu z uwagi na strefę ścisłej ochrony ujęcia wody. W szczególności na przedmiotowym terenie nie może lokować w gruncie sieci uzbrojenia terenu, sieci technicznych, czy też przystosować terenu do prowadzenia działalności gospodarczej (np. utwardzenie terenu, doprowadzenie drogi, budowa obiektów budowlanych, magazynowanie towarów). Z drugiej strony na wnioskodawcę nałożono obowiązek zagospodarowania terenu ochrony bezpośredniej zielenią oraz ograniczenia do niezbędnych potrzeb przebywania osób niezatrudnionych przy obsłudze urządzeń służących do poboru wody. Faktycznie zatem na obszarze objętym ochroną ścisłą poza fragmentami tego obszaru zajętymi na urządzenia i infrastrukturę ujęcia wody spółka nie prowadzi żadnej działalności samodzielnie, jak również podmioty trzecie nie wykorzystują tego terenu w jakikolwiek sposób. Dostęp i możliwość korzystania z tego terenu ogranicza ogrodzenie oraz naturalne przeszkody w postaci cieku wodnego.

W ewidencji gruntów i budynków tereny strefy ochrony bezpośredniej są oznaczone jako lasy, użytki rolne, tereny różne, drogi, nieużytki, tereny zadrzewione i zakrzewione oraz rowy.

Z związku z powyższym spółka zapytała, czy grunty należące do strefy ochrony bezpośredniej ujęć wody należy w całości uznać za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej i jako takie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości niezależnie od sklasyfikowania w ewidencji gruntów i budynków?

Zdaniem spółki za zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej należy uznać tylko teren, na którym zlokalizowane są obiekty budowlane wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. W pozostałej części grunty powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem rolnym, leśnym lub od nieruchomości w zależności od klasyfikacji gruntów.

Ze stanowiskiem spółki nie zgodził się zarówno organ podatkowy jak i sądy obu instancji.

Przypomnijmy, że grunty rolne i leśne podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości wyłącznie wówczas gdy są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Natomiast najwyższą stawką podatku od nieruchomości objęte są grunty związane z działalnością gospodarczą, a więc grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy.

W analizowanej sprawie uznano, że brak możliwości wykorzystania gruntów objętych strefą bezpośredniej ochrony w sposób inny niż eksploatacja wody nie stanowi przeszkody w prowadzeniu działalności gospodarczej dla podmiotu, który prowadzi działalność w tym zakresie. Zatem grunty należące do strefy ochrony bezpośredniej ujęcia wody są nie tylko związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, ale także faktycznie zajęte na jej prowadzenie, albowiem do zadań podatnika należy m.in. dbanie i zapewnienie jakości dostarczanej wody.

NSA podkreślił przy tym, że związek terenu wchodzącego w skład strefy ochronnej, na której zlokalizowane jest należące do spółki ujęcie wody pitnej jest ścisły. Grunty te zostały ogrodzone oraz ograniczony do nich został dostęp dla osób trzecich na wniosek spółki. Jej pracownicy jako osoby upoważnione mają możliwość korzystania z tego terenu w celu ochrony i konserwacji ujęcia wody pitnej, usuwania awarii i remontów, modernizacji posadowionych na nich budowli, a także oczyszczania ich z roślinności drzewiastej i krzewiastej oraz jej porządkowania po powyższym zabiegu, nie naruszając zapisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Obowiązki te wynikają m.in. z ustawy Prawo wodne, gdzie wskazano jak należy korzystać z terenu ochrony bezpośredniej.

Przedmiotowa nieruchomość jest więc bez wątpienia wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę. Powyższe wywody przesądzają, że grunty należące do strefy ochrony bezpośredniej są nie tylko związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, ale także faktycznie zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej spółki polegającej m.in. na zaopatrzeniu w wodę.

Strefa chroniąca ujęcie wody nie ma wpływu na stawkę podatku