Prawo Dla Samorządu

Wynik trwającego obecnie sporu o przyszłość Sądu Najwyższego bezpośrednio wpłynie na sytuację prawną jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z Konstytucją RP samodzielność jednostek samorządu terytorialnego podlega ochronie sądowej. Podobną zasadę wyraża Europejska Karta Samorządu Lokalnego stanowiąc, że społeczności lokalne mają prawo do odwołania na drodze sądowej w celu zapewnienia swobodnego wykonywania uprawnień oraz poszanowania zasad samorządności lokalnej, przewidzianych w Konstytucji lub w prawie wewnętrznym.

Powyższa zasada sądowej ochrony samodzielności jednostek samorządu terytorialnego wprost wyrażona w dwóch aktach prawnych o szczególnie wysokiej randze w systemie źródeł prawa stanowić ma realną gwarancję wobec wszystkich pozostałych zasad ustrojowych wyznaczających pozycję samorządu terytorialnego w Polsce. Bez możliwości realnej ochrony sądowej przed naruszeniami pozostałych zasad stają się one jedynie deklaracjami, których nie można w żaden sposób wyegzekwować.

Realizacja powyższej zasady możliwa jest dzięki Sądom i Trybunałom. Stanowią one zgodnie z Konstytucją RP władzę odrębną i niezależną od innych władz. Stanowi to realizację zasady trójpodziału władzy wyrażonej w art. 10 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym
ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i władzy sądowniczej.

Wymiar sprawiedliwości – zgodnie z art. 175 ust. 1 Konstytucji RP - w Rzeczypospolitej Polskiej sprawują Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy administracyjne oraz sądy wojskowe. O ile w sprawach samorządowych nie mają znaczenia sądy wojskowe, o tyle wszystkie pozostałe elementy władzy sądowniczej wymienione w tym przepisie wprost związane są z sądową ochroną samodzielności. Wśród nich szczególną pozycję zajmuje Sąd Najwyższy, który sprawuje nadzór nad działalnością sądów powszechnych w zakresie orzekania.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego wielokrotnie poruszane były sprawy samorządowe – dotyczące zarówno jednostek samorządu terytorialnego, jak i pracowników samorządowych. To właśnie Sad Najwyższy orzekł, iż w przypadku obniżenia wynagrodzenia wójtowi przez radę gminy należy zachować okres wypowiedzenia stosując na zasadzie analogii przepisy o wypowiedzeniu warunków pracy i płacy wyrok SN z 9-10-2006r., sygn. II PK 27/06). Sąd Najwyższy wielokrotnie odnosił się także do przepisów ustrojowych ustaw samorządowych związanych z ochroną stosunku pracy radnych.

Szczególnie istotne w kontekście gwarancji ustrojowych samorządu terytorialnego są kompetencje Sądu Najwyższego związane ze sporami cywilnoprawnymi pomiędzy

poszczególnymi jednostkami samorządu terytorialnego a Skarbem Państwa. Orzeczenia w tym zakresie dotyczą m.in. zasad finansowania przez Skarb Państwa zadań zleconych z zakresu administracji rządowej realizowanych przez gminy. Gwoli przykładu przywołać należy wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 2015 r., w którym stwierdzono, iż „Artykuł 49 ust. 6 ustawy z 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego stanowi samodzielną podstawę tego roszczenia, jeżeli przekazana dotacja celowa nie zapewnia pełnego i terminowego wykonania zleconych zadań, bez potrzeby odwołania się do art. 417 k.c.” (sygn. V CSK 295/14).

Sąd Najwyższy wielokrotnie orzekał także w sprawach gospodarki nieruchomościami czy ochrony dóbr osobistych. W tym ostatnim zakresie przesądził m.in., iż „Sposób działania organów gminy i jej służb ma znaczenie dla renomy i dobrego imienia. Jeżeli burmistrzowi przypisuje się nieprawdziwe działanie niekorzystne w skutkach dla budżetu gminy, to tym samym podważa się autorytet gminy i naraża ją na utratę zaufania społeczności samorządowej.” (por. wyrok SN z 17-07-2008r., sygn. II CSK 111/08).

Powyższe orzeczenie to wyłącznie pojedyncze przykłady bogatego orzecznictwa Sądu Najwyższego w sprawach samorządowych. Dowodzą one jednak jak ważna jest rola niezawisłego Sądu Najwyższego dla prawidłowego funkcjonowania samorządu terytorialnego w Polsce. Równie istotna jest zagwarantowana w Konstytucji RP niezawisłość sędziowska oraz podleganie tylko Konstytucji oraz ustawom. Naruszenie powyższych zasad pozbawia jednostki samorządu terytorialnego realności gwarantowanej im ochrony, która w krótkim czasie może stać się martwym zapisem konstytucyjnym niemającym żadnego realnego znaczenia w codziennym życiu.

Po co samorządom niezawisły Sąd Najwyższy?