Sądowa kontrola dopłat uczestników związku komunalnego do kosztów jego funkcjonowania

Zdaniem WSA w Gdańsku, sądy administracyjne nie są właściwe do kontroli legalności uchwał zgromadzenia związku w sprawie ustalenia wysokości dopłaty gmin – uczestników związku.

Dwoma postanowieniami z dnia 24 marca 2017 r. (sygn. I SA/Gd 120/17 oraz I SA/Gd 368/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargi gmin uczestniczących w związku komunalnym na uchwałę zgromadzenia tego związku w sprawie ustalenia wysokości dopłaty na rok 2016 gmin – uczestników związku komunalnego.

Powyższe postanowienia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Zgromadzenie związku międzygminnego podjęło uchwałę w sprawie ustalenia wysokości dopłaty na rok 2016 gmin – uczestników związku, w oparciu o przepis statutu tego związku stanowiący, że jeżeli dochody własne związku oraz składki gmin – uczestników nie wystarczają na pokrycie wydatków, gminy zobowiązane są dokonać dopłaty w wysokości uchwalonej przez zgromadzenie związku.

Na powyższą uchwałę skargi wniosły dwie gminy będące uczestnikami tego związku, które zostały objęte mocą tej uchwały obowiązkiem dokonania dopłat, domagając się stwierdzenia jej nieważności.

Postanowieniami z dnia 24 marca 2017 r. (sygn. I SA/Gd 120/17 oraz I SA/Gd 368/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargi tych gmin.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że jego zdaniem brak jest kompetencji sądu administracyjnego do rozstrzygania kwestii zaskarżonej uchwały. W jego ocenie, zaistniały w sprawie spór jest bowiem sporem pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami, jakimi są gmina i związek oraz dotyczy rozliczeń z tytułu kosztów działalności tego związku.

WSA w Gdańsku powołał się na art. 64 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym do związków międzygminnych stosuje się odpowiednio art. 8 ust. 2-5 tej ustawy. Przepis art. 8 ust. 2b ustawy stanowi z kolei o właściwości sądów powszechnych do rozstrzygania sporów majątkowych wynikłych z porozumień, o których jest mowa w ust. 2 i 2a oraz w art. 74 ustawy. Konsekwencją jego odpowiedniego stosowania do związków międzygminnych – zdaniem Sądu – jest uznanie właściwości sądów powszechnych do rozstrzygania sporów o charakterze majątkowym wynikających z zawarcia związku międzygminnego oraz brak właściwości sądów administracyjnych w tym zakresie.

Na wzmocnienie tak postawionej przez siebie tezy, WSA w Gdańsku wskazał, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym wyrażano już stanowisko, że uchwała związku międzygminnego, dotycząca rozliczeń pomiędzy gminą należącą do związku międzygminnego a tym związkiem, nie jest objęta zakresem właściwości sądów administracyjnych, określonym w art. 3 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tak m.in.: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2013 r., sygn. II GSK 2001/13, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 maja 2012 r., sygn. II OSK 671/12, postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 30 kwietnia 2010 r. sygn. III SA/Gl 1436/09).

Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku dwoma ww. postanowieniami odrzucił skargi gmin, bowiem sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

Postanowienia są nieprawomocne.

Mateusz Karciarz

prawnik w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, doktorant na WPiA UAM, specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem prawa samorządowego

Tekst pochodzi z portalu Prawo Dla Samorządu