Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj

Wprowadzenie

Jedni uważają, że są niezbędne, inni akcentują, że stanowią śmiertelne zagrożenie dla użytkowników dróg. Mowa o drzewach przydrożnych. Jak je sytuować przy nowo projektowanych drogach? W jakich konkretnie odległościach? Czy znajdziemy odpowiedź na tak postawione pytania w nowym rozporządzeniu w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych z dnia 24 czerwca 2022 r., które obowiązuje od dnia 21 września 2022 r.?

 

3 m od krawędzi jezdni

Na gruncie dotychczas obowiązującego rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 124 z późn. zm.) zasadą była odległość 3,0 m pomiędzy pniem drzewa, a krawędzią jezdni przy czym wyjątkowo możliwe było zmniejszenie tej odległości pod warunkiem, że nie zagrażało to bezpieczeństwu uczestników ruchu, nie ograniczało wymaganego pola widoczności i nie utrudniało utrzymania drogi.  Wymóg w zakresie odległości był niezależny od kategorii drogi, co w praktyce powodowało trudności z jego dotrzymaniem zwłaszcza w miastach.

 

Brak sztywno określonej odległości

W nowym rozporządzeniu z dnia 24 czerwca 2022 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych prawodawca zrezygnował ze sztywnego określania odległości pnia drzewa od krawędzi jezdni. W § 72 ust. 1 przewidziano jedynie, że w pasie drogowym projektuje się roślinność w taki sposób, aby wykorzystać w szczególności jej zdolność do pełnienia funkcji izolacyjnej, w tym akustycznej i termicznej, oraz zdolność do retencjonowania wód. Dopuszcza się nieprojektowanie roślinności w trudnych warunkach (trudne warunki zdefiniowano w § 4 pkt 22 nowego rozporządzenia). Stosownie do § 72 ust. 2 nowego rozporządzenia roślinność w pasie drogowym projektuje się w taki sposób, aby zapewnić funkcjonalność drogi, bezpieczeństwo ruchu i właściwe warunki do jej wegetacji oraz uwzględnić wpływ jej rozrostu w ciągu całego cyklu wegetacyjnego na drogę. Gatunki roślin powinny być dostosowane do miejscowych warunków klimatycznych i cech podłoża gruntowego.

 

Czyli właściwie w jakiej odległości projektować drzewa przy drogach?

W uwagach do projektu rozporządzenia Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wskazywał, że „(…) treść dotycząca roślinności nic nie wnosi i nie definiuje w jakiej odległości mogą być usytuowane np. drzewa od drogi – regulacja powinna zostać usunięta lub uszczegółowiona w kolejnych wytycznych i zasadach”.

Odnosząc się do przytoczonej uwagi Resort Infrastruktury wskazał, że „projekt budowlany zawiera w sobie projekt zagospodarowania terenu, na którym powinno uwzględniać się elementy roślinności. Wbrew uwadze projekt rozporządzenia zawiera warunki projektowania roślinności w pasie drogowym. Docelowo resort infrastruktury planuje opracowanie WR-D w tym zakresie.”

 

Wszystko w gestii projektanta

Przytoczone powyżej, a zawarte w § 72 zasady projektowania roślinności w pasie drogowym rzeczywiście są niezwykle enigmatyczne i ogólne. Wpisuje się to jednak w założenie przyświecające autorom nowego rozporządzenia, któremu dano wyraz w uzasadnieniu do projektu: „Przyjęto, że projektowane przepisy otrzymają charakter ogólnych wymagań funkcjonalno-technicznych, tym samym nie będą zawierać szczegółów technologicznych i materiałowych, jak miało to miejsce dotychczas. Wymagania zawarte w projektowanym rozporządzeniu gwarantują co najmniej spełnienie podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych, a więc stanowią zwięzły zbiór najważniejszych warunków i celów, których osiągnięcie jest bezwzględnie niezbędne, aby obiekt budowlany mógł zostać oddany do użytkowania i pełnić swoje funkcje. Wymagania zawarte w projekcie rozporządzenia zostaną uszczegółowione (dookreślone i wyjaśnione) we wzorcach i standardach (WiS) rekomendowanych przez ministra właściwego do spraw transportu, w Polskich Normach oraz będą uzupełnianie wiedzą i doświadczeniem osób pełniących samodzielne funkcje w budownictwie.” Słowem, w nowym rozporządzeniu znacznie ograniczono wymagania związane z technicznymi aspektami projektowania dróg, zakładając przeniesienie tej materii do WiS, z których projektant, bazując na swojej wiedzy i doświadczeniu, będzie mógł, lecz nie będzie miał obowiązku korzystać. Dotyczy to również wymagań w zakresie odległości drzew od jezdni.

 

Podsumowanie

Nowe rozporządzenie w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych, które, co ciekawe w ograniczonym zakresie stosuje się również do dróg wewnętrznych, bez wątpienia daje większą swobodę projektantom w wyborze rozwiązań projektowych, stosowaniu nowinek technicznych i technologicznych w tym również w zakresie projektowania drzew przydrożnych, co ma im umożliwić szybsze reagowanie na zmiany w podejściu do projektowania. Część regulacji, które przeniesiono do WiS będzie można zmieniać i dostosowywać do nowych realiów bez konieczności przeprowadzania procesu legislacyjnego. Praktyka pokaże, czy większa elastyczność przepisów przełoży się na lepsze projekty drogowe, dostosowane do konkretnych uwarunkowań faktycznych.

Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj