Portal prowadzi ZIEMSKI&PARTNERS KANCELARIA PRAWNA
Kostrzewska, Kołodziejczak i Wspólnicy sp. k.
Ziemski & Partners
Portal prowadzi ZIEMSKI&PARTNERS KANCELARIA PRAWNA
Kostrzewska, Kołodziejczak i Wspólnicy sp. k.
Ziemski & Partners

Zgoda na rozwiązanie stosunku pracy z radnym

09.11.2022
Uwaga: ten artykuł ma więcej niż 3 miesiące. Sprawdź aktualny stan prawny lub skontaktuj się z autorem.
Zgoda na rozwiązanie stosunku pracy z radnym

Motywy zajętego przez Radę Powiatu stanowiska w sprawie rozwiązania stosunku pracy z radnym muszą wynikać z treści uzasadnienia podjętej uchwały.

Wyrokiem z dnia 28 lipca 2022r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (sygn. III SA/Gd 432/22) stwierdził nieważność uchwały Rady Powiatu w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym.

Wniosek Burmistrza

Pismem z lutego 2022r. Burmistrz [dalej: organ] zwrócił się do Rady Powiatu o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem Urzędu Miejskiego, radnym Rady Powiatu [dalej: pracownik, radny], jako powód wskazując ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych, uzasadnione podejrzenie możliwości popełnienia przez pracownika szeregu przestępstw oraz naruszenie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne oraz ustawy z dnia 21 listopada 2008r. o pracownikach samorządowych.

Na zlecenie Burmistrza przeprowadzone zostało postępowanie wyjaśniające, w wyniku którego ujawniono, że pracownik pobierał od Gminne Wodociągi i Kanalizacja Sp. z o.o. [dalej: spółka] wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji pełnomocnika ds. realizacji projektu „Modernizacja systemu ściekowego na terenie Gminy” bez podstaw do pobierania tego wynagrodzenia i mimo braku uzgodnienia tego z Burmistrzem.

Uchwała Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki, którą pracownik został powołany do pełnienia funkcji pełnomocnika nie przewidywała, że sprawowana funkcja będzie wiązała się z wynagrodzeniem. O przyznanym wynagrodzeniu, Burmistrz dowiedział się dopiero w trakcie postępowania wyjaśniającego. Organ był przekonany, że funkcja pełnomocnika jest sprawowana w ramach zawartej umowy o pracę.

Burmistrz zarzucił w piśmie, że pracownik celowo zataił fakt otrzymywanego wynagrodzenia, a także był świadomy, że jako osoba pełniąca funkcje publiczne na zajmowanym stanowisku nie może prowadzić dodatkowej działalności.

W ramach obowiązków w Urzędzie Miejskim pracownik wykonywał czynności związane z działalnością podległych Burmistrzowi placówek oświatowych. W trakcie postępowania wyjaśniającego ujawniono, że mogło dojść do przestępstwa z art. 231 §2 Kodeksu karnego, a mianowicie nadużycia uprawnień w celu osiągnięcia korzyści osobistej, gdyż pracownik wywierał naciski na dyrektorkę szkoły oraz innych pracowników, zamierzające do konkretnego obsadzania kadrą nauczycielską planu lekcji wybranych klas.

Dodatkowo radny nie złożył oświadczenia o działalności gospodarczej prowadzonej przez małżonka, mimo że jego żona prowadzi działalność gospodarczą i prowadziła ją w momencie powołania go na stanowisko. Wskazano również, że wykorzystywał on służbowy komputer między innymi do prowadzenia działalności gospodarczej małżonki.

Uchwała Rady Powiatu

Rada Powiatu działając na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym odmówiła wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym. W uzasadnieniu wskazała, że rozwiązanie stosunku pracy ma związek z pełnieniem funkcji radnego.

Skarga do WSA

Burmistrz zaskarżył uchwałę Rady Powiatu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

Zaskarżonej uchwale organ zarzucił m.in. naruszenie art. 22 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym przez przyjęcie, że rozwiązanie stosunku pracy ma związek z wykonywaniem przez pracownika mandatu radnego. Wskazał jednocześnie, że okoliczności powodujące konieczność rozwiązania stosunku pracy są związane z niedopełnieniem przez pracownika obowiązków nałożonych na niego na mocy bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, ciężkimi naruszeniami obowiązków pracowniczych oraz uzasadnionymi podejrzeniami co do popełnienia czynów zabronionych. Burmistrz wskazał również na lakoniczne uzasadnienie uchwały, bez odniesienia do argumentów zawartych we wniosku.

Odpowiedź Rady Powiatu

Rada Powiatu w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie. W ocenie Rady nie doszło do błędnej wykładni art. 22 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym. Przepis ten wskazuje, że „wyrażenie zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy lub odmowa jest pozostawione uznaniu rady gminy, z tym że w sytuacji, gdy dojdzie ona do przekonania, że podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu, rada gminy zobowiązana jest odmówić wyrażenia zgody”. Zdaniem Rady Powiatu nawet jeśli rada podzieli stanowisko pracodawcy, że podstawa rozwiązania stosunku pracy nie jest związana z wykonywaniem mandatu, to nie jest zobligowana do wyrażenia zgody na jego rozwiązanie.

Stanowisko Sądu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uznał skargę Burmistrza za zasadną.

Sąd podzielił wyrażany w orzecznictwie pogląd, że zgodnie z wykładnią art. 22 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym, rada powiatu nie może odmówić zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania tego stosunku nie są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu.

W ocenie Sądu motywy zajętego przez radę stanowiska muszą wynikać z treści uzasadnienia uchwały. W rozpoznawanej sprawie nie można uznać uzasadnienia zaskarżonej uchwały za wystarczające, nie odnosi się ono w żaden sposób do zarzutów powołanych we wniosku Burmistrza.

Jako przyczynę odmowy wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym wskazano wyłącznie oświadczenie radnego, że w rozmowie z pracodawcą przedstawiona mu została propozycja rezygnacji z mandatu radnego w zamian za nieujawnienie zarzutów. Taki argument w opinii Sądu nie odnosi się do podniesionych we wniosku zarzutów merytorycznych, uzasadniających rozwiązanie stosunku pracy.

W związku z powyższym Sąd uznał zaskarżoną uchwałę Rady Powiatu za podjętą z istotnym naruszeniem  art. 22 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym i stwierdził jej nieważność.

Podsumowanie

Ustawa o samorządzie powiatowym, podobnie jak ustawa o samorządzie gminnym, nie formułuje w sposób precyzyjny odpowiedzi na pytanie o zakres swobody rady w ramach wyrażania zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy. W orzecznictwie można spotkać w tym zakresie rozbieżne poglądy. Nie pozostawia jednak wątpliwości stanowisko, że rada ma obowiązek odmówić wyrażenia zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy, gdy podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem mandatu radnego, co musi wprost wynikać z treści uzasadnienia uchwały.  

Wyrok jest nieprawomocny.

Portal tworzony przez prawników
ZIEMSKI&PARTNERS KANCELARIA PRAWNA
Kostrzewska, Kołodziejczak i Wspólnicy sp. k.

Przejdź do strony >>