Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o odpadach, prowadzenie przez przedsiębiorców działalności w zakresie zbierania odpadów wymaga posiadania zezwolenia na zbieranie odpadów (art. 41 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach – dalej uoo). Jedna z ostatnich zmian prawnych (Dz.U.2018.1592 ), wprowadziła istotną zmianę w przepisach dotyczących właściwości organów odpowiedzialnych za wydawanie przedmiotowych zezwoleń na zbieranie odpadów. W art. 41 ust. 3 pkt 1 dodano przepis, który wskazuje na konieczność kierowania wniosków o wydanie tychże zezwoleń do marszałka województwa w przypadku, gdy maksymalna łączna masa wszystkich rodzajów odpadów magazynowanych w okresie roku przekracza 3000 Mg. Przepis wzbudził wątpliwość w odniesieniu do przypadków, kiedy to jeden przedsiębiorca ubiega się jednocześnie o kilka zezwoleń na zbieranie odpadów. Pojawiło się pytanie, czy analizowany przepis odnosi się do jednego konkretnego miejsca zbierania odpadów czy też limit 3000 Mg powinien być wiążący dla podmiotu składającego wniosek. Przyjrzyjmy się sytuacji.

Na wstępie zdefiniujmy pojęcie samego zbierania odpadów. Zgodnie z definicją ustawową, zbieranie odpadów to ich gromadzenie przed transportem do miejsc przetwarzania, w tym wstępne sortowanie nieprowadzące do zasadniczej zmiany charakteru i składu odpadów i niepowodujące zmiany klasyfikacji odpadów oraz tymczasowe magazynowanie odpadów przez prowadzącego zbieranie odpadów. Zbieranie odpadów związane jest zatem, w świetle samej definicji, nierozerwalnie z konkretnym miejscem,  w którym owe odpady mają być gromadzone.

Następnie zwróćmy uwagę na zapis art. 41 ust. 2 uoo, który mówi o przypisywaniu właściwości organu: „Zezwolenie na zbieranie odpadów (…) wydaje, w drodze decyzji, organ właściwy odpowiednio ze względu na miejsce zbierania (…) odpadów”. Powyższa konstrukcja bezdyskusyjnie wskazuje, że konkretne miejsce zbierania przypisane jest do konkretnego organu. Gdyby przyjąć tezę odwrotną, a mianowicie gdyby wielkość 3000 Mg dotyczyła podmiotu, a nie miejsca zbierania, nie byłoby możliwym, w świetle ww. artykułu, by określić właściwość organu dla kilku miejsc zbierania zlokalizowanych w kilku powiatach lub w kilku województwach.

W świetle powyższego, każde z miejsc zbierania odpadów może funkcjonować wyłącznie w oparciu o indywidualne zezwolenie na zbieranie odpadów. Naturalnie nie ma przeszkody, by zezwolenia te były objęte jedną decyzją w przypadku, gdy do jej wydania właściwym jest ten sam organ. Decyzja taka, obejmująca kilka miejsc i kilka zezwoleń, musi oczywiście w świetle prawa spełniać wymagania dla odrębnych zezwoleń dla każdego z miejsc zbierania. I tutaj z kolei odniesienie znajdują przepisy zawarte w art. 43 ustawy o odpadach, a wśród nich art. 43 ust. 1 pkt b, mówiący o konieczności wyznaczenia w zezwoleniu maksymalnej łącznej masy wszystkich rodzajów odpadów magazynowanych w okresie roku. Analogicznie, maksymalna łączna masa wszystkich rodzajów odpadów magazynowanych
w okresie roku musi być wskazana dla każdego zezwolenia i każdego miejsca zbierania odrębnie.

Powyższe rozważania prowadzą nas do wniosku, że wymagania dotyczące zezwolenia na zbieranie odpadów dotyczą odrębnie każdego z miejsc magazynowania odpadów, a wymaganie określone w art.  43 ust. 1 pkt b, mówiące o konieczności wyznaczenia w zezwoleniu maksymalnej łącznej masy wszystkich rodzajów odpadów magazynowanych w okresie roku, nie stanowi w tym przypadku wyjątku.

Tym samym, wielkość 3000 Mg, stanowiąca o konieczności przedłożenia wniosku marszałkowi województwa, może dotyczyć wyłącznie konkretnego miejsca, a nie sumy zdarzeń dla podmiotu prowadzącego działalność.