Zmiana definicji obiektu budowlanego ma znaczenie w kontekście opodatkowania wyciągów narciarskich. Naczelny Sąd Administracyjny kształtuje nową linię orzeczniczą, zgodnie z którą opodatkowanie wyciągu ograniczać powinno się wyłącznie do fundamentów i części budowlanych.  

Należy przypomnieć, że w poprzednio obowiązującym stanie prawnym (do 28 czerwca 2015 r.) ustawa Prawo budowlane, do której w zakresie przedmiotu opodatkowania odsyła ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, definiowała obiekt budowlany m.in. jako budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. W tym stanie prawnym sądy administracyjne orzekając w przedmiocie opodatkowania kolei i wyciągów narciarskich wskazywały, że wyciągi tworzą jedną, techniczno-użytkową całość, rozumianą jako zespół urządzeń przeznaczonych do przewozu osób przy użyciu pojazdów lub urządzeń wyciągowych. Z tego powodu, w orzecznictwie dominował pogląd, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości winny podlegać zarówno części budowlane wyciągu, jak również podpory silnika elektrycznego, krzesła, liny, koła napędowe, koła zwrotne, stacje napędowe, stacje napinające, stacje zwrotne oraz urządzenia napinające. Wszystkie te elementy wypełniały bowiem definicję budowli jako całości techniczno-użytkowej wraz z instalacjami i urządzeniami. Argumentację nadto wspierano treścią art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, gdzie w katalogu budowli ustawodawca wskazał wprost na kategorię „obiektu sportowego”.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że utrwalona dotychczas linia orzecznicza zdezaktualizowała się wraz z nowelizacją przepisów ustawy Prawo budowlane. Oceniając prawidłowość dotychczasowego stanowiska w nowej rzeczywistości normatywnej Sąd wskazuje, że brak jest obecnie podstaw prawnych, aby objąć opodatkowaniem całość obiektu jakim jest wyciąg narciarski. Ze względu na brak możliwości objęcia opodatkowaniem całości techniczno-użytkowej, obecnie podatek od wyciągów narciarskich kalkulowany winien być tylko od fundamentów i części budowlanych.

Argumentacja NSA opiera się na normatywnym charakterze nowelizacji. Przypomnieć należy że ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. ustawodawca znowelizował pojęcie obiektu budowlanego w Prawie budowalnym (do którego to pojęcia odsyła ustawa podatkowa) w taki sposób, że za obiekt budowlany uznano: budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.    

Skoro więc z definicji budowli usunięto kryterium całości techniczno-użytkowej wraz z urządzeniami, (które w ogóle nie stanowią obecnie elementu budowli), nie można powołując się na to kryterium obejmować całości wyciągu opodatkowaniem. W opinii NSA, rozstrzygając o zakresie opodatkowania wyciągu narciarskiego w znowelizowanym stanie prawnym, na uwadze trzeba mieć, że opodatkowaniu podlegają obiekty budowlane nie będące budynkami lub obiektami małej architektury wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesione z użyciem wyrobów budowlanych, oraz, że nie podlegają opodatkowaniu urządzenia techniczne, chyba że mają części budowlane – wówczas opodatkowaniu jako budowla podlegają ich części budowlane. Nadto opodatkowaniu podlegają fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Poglądu o opodatkowaniu wyłącznie części budowlanych wyciągu nie może również zmienić fakt posługiwania się przez ustawodawcę kategorią budowli: obiekt sportowy. W ocenie Sądu nie jest wystarczającym ocena obiektu przez pryzmat jego funkcji. Rozstrzygając o opodatkowaniu w pierwszej kolejności obiekt należy zakwalifikować do kategorii obiektu budowlanego. Komentowana linia orzecznicza mimo, iż kształtuje się bezpośrednio na tle opodatkowania wyciągów narciarskich, niewątpliwie rzutuje na sprawę podatkowego postrzegania obiektu budowlanego. Z pewnością opisywany pogląd na temat znaczenia nowelizacji Prawa budowlanego będzie miał swoje przełożenie na opodatkowanie innych kategorii budowli.