Zmiany w prawie pracy: sposób wypłaty wynagrodzenia

Już 1 stycznia 2019 r. wejdzie w życie ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją (dalej również: nowelizacja). Warto w związku z tym zweryfikować, wdrożenia jakich zmian wymaga od nas – jako pracodawców – ustawodawca.

W ramach omawianej nowelizacji kodeksu pracy ustawodawca podjął decyzję o zmianie podstawowej formy wypłaty wynagrodzenia za pracę. Przypomnijmy, że dotychczas zasadniczą formą wypłaty wynagrodzenia pracownikowi była wypłata do rąk własnych pracownika. Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 86 § 3 kodeksu pracy, obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika, jeżeli tak stanowi układ zbiorowy pracy lub pracownik uprzednio wyrazi na to zgodę na piśmie.

Natomiast, na mocy omawianej nowelizacji, cytowany przepis ulegnie zmianie i od dnia wejścia w życie ustawy otrzyma następujące brzmienie:

,,§ 3. Wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych."

Jak wynika z powyższego, ustawodawca wraz z wejściem w życie analizowanych przepisów (tj. z dniem 1 stycznia 2019 r. ) wprowadza zasadę pierwszeństwa wypłaty wynagrodzenia za pracę na rachunek płatniczy wskazany przez pracownika.

Aby uniknąć wątpliwości co do definicji i charakteru rachunku płatniczego, na który może nastąpić wypłata wynagrodzenia za pracę, warto zapoznać się z informacją opublikowaną na rządowym serwisie informacyjno – usługowym dla przedsiębiorcy biznes.gov.pl, zgodnie z którą:

„Rachunkiem płatniczym jest:

1. rachunek bankowy,

2. rachunek członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo – kredytowej,

3. rachunek prowadzony przez innego niż bank lub SKOK dostawcę usług płatniczych prowadzącego działalność w zakresie świadczenia usług płatniczych (np. przez instytucję płatniczą wpisaną do rejestru prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego) – jeżeli rachunki te służą do wykonywania transakcji płatniczych.

W praktyce najczęściej rachunkiem płatniczym będzie rachunek bankowy (prowadzony przez bank krajowy lub oddział banku zagranicznego), a także rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo – kredytowej (prowadzony dla członka SKOK)”.

Warto również pamiętać, że wprowadzenie w zakładzie pracy nowego sposobu wypłaty wynagrodzenia, musi wiązać się z odpowiednim wdrożeniem nowych zasad wśród pracowników (również poprzez realizację przez pracodawcę obowiązku informacyjnego). Zgodnie z art. 10 ust. 1 nowelizacji: pracodawca, w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, informuje, w sposób przyjęty u danego pracodawcy, pracowników, którzy dotychczas otrzymywali wynagrodzenie za pracę do rąk własnych, o obowiązku:

1) podania numeru rachunku płatniczego, na który będzie wypłacane wynagrodzenie za pracę, albo

2) złożenia wniosku dotyczącego dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych.

Z kolei, zgodnie z ust. 2 cytowanego przepisu, pracownik podaje pracodawcy numer rachunku płatniczego albo składa pracodawcy wniosek dotyczący dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych w postaci papierowej lub elektronicznej w terminie 7 dni od dnia otrzymania od pracodawcy informacji, o której mowa w ust. 1.

W związku z powyższym, zbliżający się styczeń stanowić będzie czas na wdrożenie (przy współudziale pracowników) znowelizowanych regulacji. Warto jednak już wcześniej przygotować się do planowanych zmian i zweryfikować dokumentację pracowniczą, aby ustalić, czy wejście w życie omówionej nowelizacji nie spowoduje konieczności wprowadzenia zmian w stosowanej dotychczas dokumentacji (w szczególności: regulaminie pracy, wzorach oświadczeń pracowników itp.).