Portal prowadzi ZIEMSKI&PARTNERS KANCELARIA PRAWNA
Kostrzewska, Kołodziejczak i Wspólnicy sp. k.
Ziemski & Partners
Portal prowadzi ZIEMSKI&PARTNERS KANCELARIA PRAWNA
Kostrzewska, Kołodziejczak i Wspólnicy sp. k.
Ziemski & Partners

Specustawa mieszkaniowa – co zmienią nowe regulacje?

04.04.2018
Uwaga: ten artykuł ma więcej niż 3 miesiące. Sprawdź aktualny stan prawny lub skontaktuj się z autorem.
Specustawa mieszkaniowa – co zmienią nowe regulacje?

W dniu 15 marca 2018 r. przedstawiony został rządowy projekt ustawy o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (tzw. „specustawa mieszkaniowa”), który wprowadza uproszczone zasady oraz procedury przygotowania i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących.

Zgodnie z założeniem specustawa ma dotyczyć inwestycji, w ramach których powstaną przynajmniej dwa budynki mieszkalne wielorodzinne o łącznej liczbie lokali mieszkalnych nie mniejszej niż 50 lub nie mniej niż 25 budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z urządzeniami budowlanymi z nimi związanymi. Głównymi beneficjentami ułatwień wynikających z ustawy będą więc przede wszystkim deweloperzy. Ponadto, na zasadach określonych w ustawie będzie mogła powstać tzw. infrastruktura towarzysząca, do której projektodawcy zaliczają m.in. obiekty usług zdrowia, oświaty, sportu i rekreacji, drogi publiczne czy tereny zieleni urządzonej.

Projekt ustawy zakłada, że w budynkach objętych inwestycją mieszkaniową oraz towarzyszącą będą mogły zostać wyodrębnione części przeznaczone na działalność handlową lub usługową, przy czym nie mniej niż 80% powierzchni użytkowej wszystkich lokali ma stanowić powierzchnia mieszkań.

Co istotne, stosownie do art. 20 projektowanej ustawy, do w/w inwestycji mieszkaniowych nie będzie miała zastosowania ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ustawa wprowadza własny reżim w zakresie standardów lokalizacji i realizacji inwestycji mieszkaniowych.

Po pierwsze, decyzję sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji mieszkaniowej ma wydawać wojewoda w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku. Niedotrzymanie wskazanego terminu zostało obarczone karą w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki w wydaniu decyzji. Istotna rola w procesie inwestycyjnym została przyznana radzie gminy. W przypadku zamiaru realizacji inwestycji mieszkaniowej lub inwestycji towarzyszącej na terenie, dla którego istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i nie przewiduje on tych inwestycji lub inwestycja w jakimkolwiek zakresie jest niezgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, inwestor mimo wszystko będzie mógł wystąpić z wnioskiem o wyrażenie zgody na realizację planowanej inwestycji do właściwej miejscowo rady gminy, która w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku będzie mogła wyrazić zgodę, biorąc pod uwagę stan zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych na terenie gminy.

Dla obszarów objętych zamiarem realizacji inwestycji mieszkaniowej lub inwestycji towarzyszącej, dla których nie obowiązuje miejscowy plan, wymagane będzie uzyskanie zgody właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta.

Na gruncie projektowanej ustawy zasadą ma być zakaz lokalizacji inwestycji mieszkaniowych lub towarzyszących na terenach podlegających ochronie, ale i od tej zasady autorzy projektu przewidzieli wyjątek. Inwestor, w trybie przepisów przewidujących tę ochronę będzie mógł uzyskać zgodę na lokalizację zaplanowanej inwestycji. Projekt ustawy dopuszcza także sytuowanie omawianych inwestycji na obszarach kolejowych pod warunkiem, że nie będzie to uniemożliwiało zarządzania, eksploatacji i utrzymania linii kolejowej.

W uzasadnieniu do projektu ustawy wskazano, że obecnie w całym kraju występują deficyty jakościowe całych zespołów zabudowy, które przejawiają się m.in. w braku adekwatnej obsługi komunikacyjnej czy też braku dostępu do niezbędnych usług. W związku z powyższym proponuje się określenie standardów jakim muszą odpowiadać inwestycje mieszkaniowe. Standardy te dotyczą przede wszystkim konieczności zapewnienia danej inwestycji dostępu do drogi publicznej, a także do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i elektroenergetycznej. Ponadto, wprowadzono wymogi odległościowe od podstawowej infrastruktury – zgodnie z założeniem inwestycję mieszkaniową należy lokalizować w odległości nie większej niż:

– 1000 m od przystanku publicznego transportu zbiorowego,

– 3000 m od szkoły podstawowej i przedszkola (z zastrzeżeniem, że będą mogły przyjąć nowych uczniów lub zapewnić wychowanie przedszkolne określonej liczbie dzieci),

– 1000 m od placówki podstawowych usług handlowych,

– 3000 m od urządzonych terenów wypoczynku oraz rekreacji lub sportu.

Projekt przewiduje także maksymalne progi w zakresie wysokości zabudowy: budynki nie będą mogły być wyższe niż 3 kondygnacje nadziemne w przypadku sytuowania ich poza miastami oraz w miastach do 30 tys. mieszkańców oraz nie wyższe niż 4 kondygnacje nadziemne w miastach do 100 tys. mieszkańców (z dopuszczeniem zwiększenia górnego progu liczby kondygnacji w określonych sytuacjach). Dla miast o liczbie mieszkańców powyżej 100 tys. maksymalna wysokość inwestycji mieszkaniowych nie została w żaden sposób ograniczona.

Ponadto, jeżeli w stosunku do nieruchomości objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej wystąpi konieczność usunięcia drzew lub krzewów to właściwy organ będzie mógł na to zezwolić w pozwoleniu na budowę wydanym dla inwestycji mieszkaniowej.

Ważność decyzji lokalizacyjnej została określona na 3 lata od dnia uzyskania przez nią przymiotu ostateczności. Jeżeli przed upływem wskazanego terminu nie zostanie wydane pozwolenie na budowę, decyzja taka wygaśnie. 

Przedstawiony przez Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju projekt spotkał się ze zróżnicowanym odbiorem. Deweloperzy wydają się być przychylnie nastawieni do proponowanych zmian, które ułatwią i przyspieszą lokalizowanie inwestycji mieszkaniowych, a także umożliwią pozyskanie pod zabudowę nowych terenów, które dotychczas były niedostępne. Jak podkreślają sami projektodawcy, ustawa ma stanowić „krok w kierunku ograniczania barier administracyjno-prawnych w zakresie budowy mieszkań dla grup społecznych o umiarkowanych dochodach.” Z drugiej strony szereg obaw pojawia się ze strony architektów i urbanistów, którzy widzą w ustawie zagrożenie dla ładu przestrzennego. Obecnie projekt znajduje się na etapie konsultacji publicznych. 

Portal tworzony przez prawników
ZIEMSKI&PARTNERS KANCELARIA PRAWNA
Kostrzewska, Kołodziejczak i Wspólnicy sp. k.

Przejdź do strony >>