Rezygnacja przez radnego z przysługujących mu diet

Zdaniem Wojewody Śląskiego niedopuszczalna jest rezygnacja przez radnego z przysługujących mu diet.

Wojewoda Śląski w rozstrzygnięciu nadzorczym NR NPII.4131.1.45.2017 stwierdził nieważność uchwały rady gminy w sprawie zasad wypłacania i wysokości diet dla radnych, w części obejmującej przepis, który stanowi, iż „Radny może złożyć pisemne oświadczenie o rezygnacji z całości lub części diety lub o przeznaczeniu jej na inny wskazany w oświadczeniu cel”.

Zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, rada gminy obowiązana jest ustalić zasady, na jakich diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych – które przysługują radnym – będą przyznawane. Wojewoda Śląski podkreślił, w nawiązaniu do tego przepisu, że rada nie może zupełnie pozbawić radnych tych świadczeń.

Organ nadzoru stwierdził, że uchwała rady gminy, która  rozstrzyga w kwestiach dotyczących rezygnacji przez radnego z diety w całości lub części, a także o możliwości przeznaczenia jej na wskazany cel, stanowi przekroczenie kompetencji organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego uregulowanej w powyższym przepisie. Wyłącznie sam zainteresowany może bowiem podjąć decyzję w wyżej wymienionych kwestiach.

Zdaniem Wojewody Śląskiego, sam radny decyduje także o tym, na jaki cel przeznacza należną mu dietę. Organ nadzoru podkreślił przy tym, że nie jest możliwe wskazanie przez radnego celu, na jaki jego dieta ma zostać przekazana bezpośrednio przez gminę – radny powinien najpierw dietę pobrać, a następnie nią rozporządzać.

Organ nadzoru zauważył także, że sformułowanie użyte w art. 25 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym – „na zasadach określonych przez rade gminy radnemu przysługują”, oznacza to, że rada posiada jedynie kompetencję do określania zasad, na jakich radnym diety przysługują i są wypłacane, a nie do określania zasad dalszego postępowania przez radnego z otrzymaną dieta.

Biorąc powyższe pod uwagę, organ nadzoru stwierdził, że należy uznać to za istotne naruszenie prawa, co skutkuje koniecznością stwierdzenia nieważności uchwały w części, przywołanej na wstępie.