Portal prowadzi ZIEMSKI&PARTNERS KANCELARIA PRAWNA
Kostrzewska, Kołodziejczak i Wspólnicy sp. k.
Ziemski & Partners
Portal prowadzi ZIEMSKI&PARTNERS KANCELARIA PRAWNA
Kostrzewska, Kołodziejczak i Wspólnicy sp. k.
Ziemski & Partners

Nie można wyznaczać stawki opłaty śmieciowej z mocą wsteczną

11.03.2016
Uwaga: ten artykuł ma więcej niż 3 miesiące. Sprawdź aktualny stan prawny lub skontaktuj się z autorem.
Nie można wyznaczać stawki opłaty śmieciowej z mocą wsteczną

Wprowadzenie ryczałtowej stawki opłaty o charakterze rocznym kilka miesięcy po rozpoczęciu okresu czasu, jakiego opłata dotyczy jest niezgodne z prawem.

Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2015 r. (sygn. akt I SA/Łd 1136/15) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy w przedmiocie ustalenia stawki za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Rada Gminy uchwałą w sprawie ustalenia stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na nieruchomościach, na których znajdują się domki letniskowe lub innych nieruchomościach wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe ustaliła zryczałtowaną stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za rok od domku letniskowego lub innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe.

Powyższa uchwała została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przez właściciela domku letniskowego. W skardze wskazał on, że osoby posiadające domki letniskowe zostały obciążone opłatą za zagospodarowanie odpadów komunalnych średniomiesięcznie wielokrotnie większą niż osoby mieszkające na stałe w gminie. Zarzucił on także przedmiotowej uchwale, że podana wielkość opłat jest błędna i rażąco zawyżona w stosunku do wysokości opłat stałych mieszkańców, ponieważ jego zdaniem mieszkaniec domku letniskowego i mieszkaniec „stały” generują średniomiesięcznie identyczne co do rodzaju i wielkości odpady. Wskazał przy tym, że tak zróżnicowane opłaty oznaczają, że obywatele są traktowani nierówno, co jest niezgodne z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Co więcej, przedmiotowa uchwała została opublikowana dopiero w kwietniu, a znajduje zastosowanie już od 1 stycznia, co rażąco narusza zasadę nie działania prawa wstecz.

Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2015 r. (sygn. akt I SA/Łd 1136/15) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uwzględnił częściowo zarzuty zawarte w skardze i stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy w przedmiocie ustalenia stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na nieruchomościach, na których znajdują się domki letniskowe lub innych nieruchomościach wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe.

WSA w Łodzi, uzasadniając swój wyrok wskazał, że dla nieruchomości letniskowych wykorzystywanych sezonowo rada gminy uchwala roczną, ryczałtową stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami. Opłatę tę oblicza się w stosunku do średniej ilości odpadów powstających na takich nieruchomościach, w związku z czym jej wysokość nie musi w każdym konkretnym przypadku odpowiadać rzeczywistej ilości odpadów gromadzonych na danej nieruchomości.

WSA w Łodzi podkreślił także, że niezależnie od tego, że opłata ta jest płatna raz w roku, to w istocie jest ekwiwalentem na rzecz gminy za odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych powstających na nieruchomości w ciągu całego roku kalendarzowego. Natomiast zasady funkcjonowania demokratycznego państwa prawnego wymagają, aby regulacje prawne odnoszące się do określonego okresu czasu były wprowadzone i były znane adresatom obowiązków przed rozpoczęciem takiego okresu czasu. Obywatele nie powinni być bowiem zaskakiwani i dowiadywać się nagle, że określone przepisy choć obowiązują od wejścia ich w życie, to jednak dotyczą także okresu wcześniejszego, w jakim przepisy te nie obowiązywały. Ma to szczególne znaczenie w sytuacji, gdy przepisy wprowadzające ryczałtowa stawkę roczną dla nieruchomości rekreacyjnych weszły w życie dopiero z dniem 1 lutego 2015 r.

Tym samym, w ocenie Sądu, Rada Gminy, wprowadzając ryczałtową stawkę opłaty o charakterze rocznym kilka miesięcy po rozpoczęciu okresu czasu, jakiego opłata dotyczy, obejmując tą opłatą również okres w którym nie obowiązywały przepisy stanowiące podstawę jej wydania naruszyła unormowania zawarte w art. 6j ust. 3b i 3c ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w zw. z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Odnosząc się do pozostałych zarzutów skarżącego, WSA w Łodzi wskazał, że sprawdzenie, czy stawka opłaty ryczałtowej została zawyżona nastręcza wielu problemów. W przypadku domków letniskowych nie jest bowiem możliwe wyznaczenie jej wysokości na podstawie ilości osób przebywających w różnym czasie na takiej nieruchomości, ani od czasu tego przebywania. W związku z powyższym opłata musi być uśredniona dla wszystkich nieruchomości rekreacyjno-wypoczynkowych na terenie gminy. Trudno ją, zatem porównywać wprost z opłatami ustalanymi dla nieruchomości zamieszkiwanych stale, bowiem wielkość tych opłaty uzależniona jest z reguły od określonych czynników, takich jak ilość osób, ilość zużytej wody, czy też powierzchnia lokalu. Co więcej, w przypadku nieruchomości letniskowych należy także uwzględnić większe koszty transportu odpadów, spowodowane koniecznością transportu odpadów z różnych, często bardzo oddalonych od siebie, nieruchomości.

Wyrok nie jest prawomocny.

________________________________________________________________________

Szukasz pomocy prawnej w opisanym przez nas zakresie?

Sprawdź naszą PROPOZYCJĘ.

Portal tworzony przez prawników
ZIEMSKI&PARTNERS KANCELARIA PRAWNA
Kostrzewska, Kołodziejczak i Wspólnicy sp. k.

Przejdź do strony >>