Nowe zasady ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego – cz. II

Dnia 30 stycznia 2016 r. została uchwalona przez Sejm ustawa o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego.

W pierwszej części analizy przepisów ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego omówiony został zakres przedmiotowy i podmiotowy nowej ustawy (zob.: „Nowe zasady ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego – cz. I”). Część druga dotyczyć będzie natomiast wyłączeń i ograniczeń zawartych w przepisach tejże ustawy oraz form udostępniania informacji sektora publicznego.

W kolejnych częściach omówione zostaną pozostałe zagadnienia dotyczącego nowych zasad ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego takie, jak zasady udostępniania i przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania, warunki ponownego wykorzystywania, opłaty za ponowne wykorzystywanie oraz procedura ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego przekazywanych na wniosek.

Wyłączenia i ograniczenia zawarte w przepisach ustawy

Również w odniesieniu do wyłączeń w stosowaniu przepisów ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego zdecydowano się na powtórzenie obecnie występujących rozwiązań w zakresie ponownego wykorzystywania informacji publicznej z uwzględnieniem jedynie wskazywanego powyżej, wynikającego z dyrektywy 2013/37/UE, rozszerzenia zakresu przedmiotowego i podmiotowego. I tak, ustawodawca wskazał, że przepisów ustawy nie stosuje się do informacji sektora publicznego (chyba że informacje te stanowią informacje publiczne podlegające udostępnieniu w Biuletynie Informacji Publicznej) będących w posiadaniu:

1. jednostek publicznej radiofonii i telewizji w rozumieniu przepisów ustawy o radiofonii i telewizji oraz Polskiej Agencji Prasowej S.A.,
2. państwowych instytucji kultury, samorządowych instytucji kultury oraz innych podmiotów prowadzących działalność kulturalną, o której mowa w art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, z wyjątkiem muzeów państwowych i muzeów samorządowych w rozumieniu przepisów ustawy o muzeach, bibliotek publicznych w rozumieniu przepisów ustawy o bibliotekach, a także archiwów tworzących państwową sieć archiwalną oraz innych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność archiwalną w zakresie państwowego zasobu archiwalnego w rozumieniu art. 22 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach,
3. uczelni, Polskiej Akademii Nauk oraz jednostek naukowych w rozumieniu przepisów ustawy o zasadach finansowania nauki, z wyjątkiem:

• bibliotek naukowych w rozumieniu przepisów ustawy o bibliotekach,
• Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej,
• Państwowego Instytutu Geologicznego,

4. bibliotek naukowych, których organizatorami nie są jednostki sektora publicznego, 
5. podmiotów, o których mowa w art. 2 ustawy o systemie oświaty.

Ograniczenia w zakresie prawa do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego zostały zawarte przez ustawodawcę w art. 5 ustawy i stanowią z jednej strony ich rozszerzenie w stosunku do obecnie obowiązujących ograniczeń w zakresie prawa do ponownego wykorzystywania informacji publicznej (zob.: art. 23a ust. 4 i 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej), a z drugiej zaś strony powtarzają w pewnym stopniu ograniczenia prawa dostępu do informacji publicznej (zob.: art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej). I tak, w art. 5 ust. 1 ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego wskazano, że prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. W ust. 2 tego przepisu wskazano natomiast, że prawo to podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa. Jednocześnie w ust. 3 ustawodawca wskazał, że prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu w zakresie informacji będących informacjami sektora publicznego, do których dostęp jest ograniczony na podstawie innych ustaw. Przepis ust. 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. W ust. 5 tego przepisu wskazano, że prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu w zakresie informacji sektora publicznego:

1. których wytwarzanie przez podmioty zobowiązane nie należy do zakresu ich zadań publicznych określonych prawem;
2. powiązanych z obiektami będącymi depozytami znajdującymi się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, o ile ich właściciele umownie wyłączyli możliwość ich udostępniania lub przekazywania w całości lub w określonym zakresie;
3. do których prawa autorskie i prawa pokrewne w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawa do baz danych w rozumieniu przepisów ustawy o ochronie baz danych, prawa do odmian roślin w rozumieniu przepisów ustawy o ochronie prawnej odmian roślin, prawa własności przemysłowej w rozumieniu przepisów Prawa własności przemysłowej lub prawa własności przemysłowej podlegającego ochronie na podstawie umów międzynarodowych lub przepisów prawa Unii Europejskiej, przysługują podmiotom innym niż podmioty zobowiązane;
4. będących w posiadaniu muzeów państwowych, muzeów samorządowych, bibliotek publicznych, bibliotek naukowych lub archiwów, w przypadku gdy pierwotnym właścicielem autorskich praw majątkowych lub praw pokrewnych były podmioty inne niż podmioty zobowiązane, a czas trwania tych praw nie wygasł.

Formy udostępniania informacji sektora publicznego

Formy udostępniania informacji sektora publicznego określone zostały przez ustawodawcę w art. 4 ustawy, gdzie wskazano, że każdemu przysługuje prawo do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego:

1. udostępnionych w systemie teleinformatycznym, a w szczególności na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej podmiotu zobowiązanego lub w centralnym repozytorium informacji publicznej, o którym mowa w art. 9a ustawy o dostępie do informacji publicznej, lub w inny sposób;
2. przekazanych na wniosek o ponowne wykorzystywanie.

Jednocześnie w art. 6 ustawy wskazano, że jej przepisy nie naruszają prawa dostępu do informacji publicznej ani wolności jej rozpowszechniania, ani przepisów innych ustaw określających zasady, warunki i tryb dostępu do informacji będących informacjami sektora publicznego, jak również przepisów ustawy o ochronie danych osobowych.

Kolejne części artykułu dotyczyć będą takich zagadnień, jak zasady udostępniania i przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania, warunki ponownego wykorzystywania, opłaty za ponowne wykorzystywanie oraz procedura ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego przekazywanych na wniosek.

*****

Zobacz również:

1. „Nowe zasady ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego – cz. I”;
2. „Nowe zasady ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego – cz. III”;
3. „Nowe zasady ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego – cz. IV”.

___________________________________________________________________________
Szukasz pomocy prawnej w opisanym przez nas zakresie?
Sprawdź naszą PROPOZYCJĘ.