Obserwuj

Bądź na bieżąco z prawem samorządowym. Zamów bezpłatny cotygodniowy newsletter.






Działy:
  • Gospodarka komunalna

    W dziale "GOSPODARKA KOMUNALNA" publikowane są artykuły dotyczące spółek komunalnych oraz zakładów budżetowych, jak również artykuły dotyczące poszczególnych działów gospodarki komunalnej, w tym gospodarki odpadami komunalnymi, gospodarki wodno-ściekowej, transportu publicznego.

  • Podatki

    W dziale "PODATKI" publikowane są artykuły dotyczące podatków i opłat publicznoprawnych, m.in. dotyczące podatku VAT, podatku od nieruchomości, opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i innych.

  • Finanse publiczne

    W dziale "FINANSE PUBLICZNE" publikowane są artykuły dotyczące szeroko pojmowanych zagadnień związanych z finansami publicznymi, m.in. artykuły dotyczące dochodów jednostek samorządu terytorialnego oraz dyscypliny finansów publicznych.

  • Zamówienia publiczne

    W dziale "ZAMÓWIENIA PUBLICZNE" publikowane są artykuły dotyczące problematyki zamówień publicznych, m.in. dotyczące sytuacji podmiotów komunalnych w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Prezentowane są także najnowsze orzeczenie KIO oraz sądów w zakresie prawa zamówień publicznych.

  • Prawo cywilne

    W dziale "PRAWO CYWILNE" publikowane są artykuły dotyczące zagadnień cywilnoprawnych, m.in. umów oraz sporów przed sądami powszechnymi, których stroną są podmioty komunalne.

  • Nieruchomości

    W dziale "NIERUCHOMOŚCI" publikowane są artykuły dotyczące nieruchomości komunalnych oraz spraw związanych z innymi nieruchomościami, w których występują organy samorządu terytorialnego. Artykuły dotyczą w szczególności gospodarki nieruchomościami i planowania przestrzennego.

  • Procedury administracyjne

    W dziale "PROCEDURY ADMINISTRACYJNE" publikowane są artykuły dotyczące procedur, które prowadzone są przez organy samorządu terytorialnego. W szczególności artykuły dotyczą ogólnej procedury administracyjnej (KPA - Ordynacja podatkowa), procedury sądowoadministracyjnej, procedury uchwałodawczej oraz dostępu do informacji publicznej.

  • Ustrój

    W dziale "USTRÓJ" publikowane są artykuły dotyczące ustroju podmiotów komunalnych, w tym zagadnienia dotyczące statusu prawnego organów jednostek samorządu terytorialnego, związków międzygminnych czy radnych.

  • Inne

    W dziale "INNE" publikowane są artykuły związane z funkcjonowaniem podmiotów komunalnych, które ze względu na swoją tematykę nie zostały zakwalifikowane do innych kategorii.

27.04.2015

Sejm zgodny z Senatem – ustawa krajobrazowa wyposaży gminy w narzędzia walki z chaosem reklamowym

UWAGA: TEN ARTYKUŁ MA WIĘCEJ NIŻ 3 MIESIĄCE.
SPRAWDŹ AKTUALNY STAN PRAWNY LUB SKONTAKTUJ SIĘ Z AUTOREM.
drukuj mail Share

Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj

W dniu 24 kwietnia 2015 r. Sejm przyjął zaproponowane przez Senat poprawki do ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu.

Poprawki Senatu przyjęte przez Sejm w dniu 24 kwietnia 2015 r. wprowadzają szereg zmian w stosunku do pierwotnie przyjętego w dniu 20 marca 2015 r. przez Sejm brzmienia ustawy, o którym szerzej pisaliśmy na Portalu w artykule Ustawa krajobrazowa przyjęta przez Sejm. Uchwalone zmiany dotyczą głównie zapisów ustawy w części poświęconej ładowi reklamowemu na terenie gmin (których wstępnie proponowane brzmienie zostało także dokładnie opisane na Portalu w artykule Ład reklamowy na terenie gmin – dziś i jutro).

Najważniejszą zmianą wprowadzoną mocą poprawek Senatu jest zmiana charakteru odpowiedzialności z karnej na karnoadministracyjną za umieszczanie tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych niezgodnych z przepisami uchwały rady gminy w sprawie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń [dalej: uchwała reklamowa] i związane z tą zmianą znaczne zwiększenie kar za sytuowanie reklam niezgodne z przepisami przedmiotowej uchwały.

Przypomnieć należy, że pierwotnie, czyn polegający na nielegalnym usytuowaniu reklamy w przestrzeni publicznej, miał być sankcjonowany przez projektowany art. 63b ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (tekst. jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 482 z późn. zm.), który przewidywać miał za jego popełnienie karę ograniczenia wolności, lub karę jednorazowej grzywny w wysokości maksymalnej 5 000 zł. Co prawda, projektowane przepisy przewidywały również, że w przypadku popełnienia opisywanego wykroczenia można było także orzec przepadek przedmiotów służących lub przeznaczonych do popełnienia wykroczenia, jednak przepadek w takich przypadkach nie był obligatoryjnym środkiem karnym. Prewencyjny charakter pierwotnie projektowanych przepisów słusznie rodził wątpliwości, co do ich skuteczności, wśród przedstawicieli środowisk samorządowych i społecznych. Zakładany wstępnie model odpowiedzialności i system sankcjonowania „wykroczeń reklamowych” mógł bowiem prowadzić do paradoksalnych sytuacji, w których utrzymywanie nielegalnej reklamy byłoby, kolokwialnie mówiąc, bardziej opłacalne aniżeli ponoszenie kary finansowej z tego tytułu. Niejednokrotnie, korzystniej byłoby wszak zapłacić jednorazową grzywnę rzędu 5 000 zł i ponieść ewentualne ryzyko konfiskaty tablicy, czy urządzenia reklamowego, czerpiąc zyski z prowadzonej działalności reklamowej, aniżeli działalności takiej zaprzestać i zrezygnować z zysków sięgających kilkudziesięciu, czy nawet kilkunastu tysięcy złotych.

Zgodnie z zaproponowaną przez Senat i zaakceptowaną przez Sejm poprawką, odpowiedzialność z tytułu umieszczanie tablic i urządzeń reklamowych w sposób niezgodny z uchwałą reklamową została jednak usunięta z projektowanych przepisów Kodeksu wykroczeń, a nowe przepisy regulujące sankcje za „delikt reklamowy” zostały zawarte w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 199). W przyjętym brzmieniu ustawy zmienił się w sposób diametralny mechanizm karania za tego typu czyn, gdyż z orbity zainteresowania prawa karnego przeszedł on w orbitę regulacji stricte administracyjnych. Zgodnie z przyjętym w dniu 24 kwietnia br. brzmieniem ustawy, kara za umieszczenie tablic, lub urządzeń reklamowych niezgodnych z uchwała reklamową będzie nakładana w drodze decyzji administracyjnej przez wójta (odpowiednio burmistrza, prezydenta miasta). Wysokość kary nie będzie już limitowana ustawowym progiem kary grzywny (5 000 zł). Przeciwnie, dolegliwość finansowa ponoszona przez odpowiedzialnego za nielegalne umieszczenie reklamy w przestrzeni publicznej będzie uzależniona od jej parametrów i czasu naruszania przepisów, liczonego od dnia wszczęcia postępowania w sprawie.

Zgodnie z uchwalonymi przepisami wysokość kary pieniężnej za delikt reklamowy będzie uzależniona od dwóch głównych czynników: stawki opłaty reklamowej przyjętej przez radę gminy (ewentualnie maksymalnej stawki ustawowej w razie braku uchwały w sprawie opłat reklamowych) oraz pola powierzchni konkretnej reklamy. Wysokość kary ma stanowić iloczyn pola powierzchni tablicy lub urządzenia reklamowego oraz czterdziestokrotności uchwalonej przez radę gminy stawki części zmiennej opłaty reklamowej, powiększony o czterdziestokrotność przyjętej w gminie stawki części stałej tej opłaty, dziennie. W przypadku jeżeli rada gminy nie określi wysokości stawek opłaty reklamowej, kara pieniężna zależeć będzie od maksymalnych stawek opłaty reklamowej, wskazanych w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst. jedn. Dz. U. z 2014 r. poz. 849 z późn zm.), które zgodnie z przyjętą nowelizacją wynoszą 2,5 zł dziennie w części stałej opłaty oraz 0,2 zł/m2 powierzchni reklamy dziennie w części zmiennej opłaty. Zatem tytułem przykładu maksymalna wysokość kary za standardowy billboard o powierzchni 12 m2 będzie mogła wynosić 196 zł dziennie ((12m2 x 0,2zł x 40)+(2,5zł x 40)), co daje w skali miesiąca ok. 6 000 zł kary.

Niezwykle istotne są także przepisy dotyczące podmiotu odpowiedzialnego za delikt reklamowy. W pierwszej kolejności kara będzie nakładana na podmiot, który faktycznie umieścił tablicę reklamową lub urządzenie reklamowe niezgodne z przepisami uchwały reklamowej. Jednakże, w sytuacji, kiedy ustalenie takiego podmiotu będzie niemożliwe, kara obciążać będzie właściciela, użytkownika wieczystego lub posiadacza samoistnego nieruchomości lub obiektu budowlanego, na których umieszczono reklamę. Mechanizm ten pozwala na uniknięcie sytuacji przewlekłości postępowania ze względu na niemożność zidentyfikowania bezpośredniego sprawcy dokonanego naruszenia. Co również istotne, w świetle przyjętego brzmienia przepisów, karalność deliktu reklamowego, w przeciwieństwie do pierwotnie zakładanego reżimu, nie będzie podlegać przedawnieniu.

Przewidziana przepisami kara finansowa za niezgodne z uchwałą reklamową umieszczenie reklamy w przestrzeni publicznej będzie obliczana za okres od dnia wszczęcia przez organ postępowania w spawie do dnia dostosowania tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego do przepisów uchwały reklamowej, lub ich usunięcia. W przypadku natomiast, gdy w dniu wydania decyzji określającej wysokość kary tablica, lub urządzenie reklamowe dalej nie będą zgodne z uchwałą reklamową, obowiązek ich dostosowania do tych regulacji podlegać będzie natychmiastowemu wykonaniu, a w razie konieczności zastosowanie znajdą przepisy dotyczące egzekucji zobowiązań niepieniężnych z ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U z 2014 r. poz. 1619 z późn. zm.), w tym przewidziana nimi instytucja wykonania zastępczego obowiązku administracyjnego. W przypadku zastosowania tych regulacji, wójt (odpowiednio burmistrz, prezydent miasta) będzie wydawał także drugą decyzję nakładającą karę pieniężną za okres od dnia wydania pierwszej decyzji do dnia faktycznego dostosowania tablicy, lub urządzenia reklamowego, do regulacji uchwały reklamowej.

Zaaprobowane przez Sejm poprawki Senatu trzeba ocenić niewątpliwe pozytywnie. Wysokość kar pieniężnych obliczana według uchwalonych regulacji powinna spełniać swą prewencyjną funkcję, zniechęcając inwestorów od umieszczania w przestrzeni publicznej reklam niespełniających wymogów określonych w gminnych uchwałach reklamowych. Równocześnie, możliwość przymusowego dostosowania takich reklam do regulacji uchwały reklamowej w drodze egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym powinno zapewnić skuteczną walkę z inwestorami, którzy uparcie będą umieszczać reklamy niezgodnie z obowiązującymi przepisami. Uprawnione jest zatem stwierdzenie, za społecznikami lobbującymi za wprowadzeniem ww. poprawek do tekstu ustawy, iż ich przyjęcie w istocie „wstawiło zęby” ustawie krajobrazowej. Oczywiście faktyczną skuteczność uchwalonych regulacji poznany dopiero w toku ich praktycznego stosowania. Nie sposób bowiem nie zauważyć, że przyjęte przepisy w wielu miejscach mogą budzić szereg wątpliwości interpretacyjnych. Niemniej jednak, decyzja Sejmu o poparciu poprawek senackich stanowi olbrzymi krok w kierunku uporządkowania chaosu reklamowego, szczególnie widocznego obecnie w dużych polskich miastach.

Zgodnie z procesem legislacyjnym ustawa, przed jej publikacją, musi zostać jeszcze podpisana przez Prezydenta RP.

Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj

Autorzy artykułu

Anna Kudra-Ostrowska

Doktor nauk prawnych, specjalizuje się w sprawach z zakresu prawa planowania i zagospodarowania przestrzennego i jemu pokrewnych (prawo budowlane, prawo geologiczne i górnicze, prawo ochrony środowiska, prawna ochrona krajobrazu, prawne uwarunkowania korzystania z dróg publicznych).

Więcej z Przepisów §

Wydarzenia PDS

Więcej wydarzeń

Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj
Pobierz E-book "Uchwały reklamowe"