Sprzedaż w kiosku bez fundamentów podlega opłacie targowej

Opłatę targową można pobierać także od sprzedaży prowadzonej poza terenami tzw. targowisk miejskich, o ile nie jest to sprzedaż prowadzona wewnątrz budynku. Sprzedaż prowadzona w kiosku, który nie posiada fundamentów podlega jednak opłacie targowej, ponieważ takiego obiektu za budynek uznać nie można.

Powyższe stanowisko sformułował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 23 lutego 2015 r. (sygn. akt I SA/Gl 102/14).

W omawianej sprawie w stosunku do strony, w związku z prowadzoną przez nią działalnością, wydana została przez burmistrza decyzja nakładająca opłatę targową. Organ podatkowy ustalił, że adresat decyzji sprzedawał artykuły spożywcze w kiosku usytuowanym na prywatnej posesji. Kiosk wyposażony był w media: energię elektryczną, wodę i ścieki oraz nie posiadał fundamentów. Zdaniem strony obiekt ten był jednak trwale związany z gruntem. Strona nie była podatnikiem podatku od nieruchomości.

Burmistrz gminy powołał się na regulację art. 15 ust. 1  ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: u.p.o.l.), zgodnie z którą opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych, niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z wyjątkiem sytuacji gdy sprzedaż dokonywana jest w budynkach lub w ich częściach. Jako targowisko, ustawodawca w art. 15 ust. 2 u.p.o.l., określił wszelkie miejsca, w których dokonywana jest sprzedaż.

Przy wymiarze opłaty targowej uwzględniono także postanowienia uchwały rady gminy, zgodnie z którymi, do dokonywanej na terenie gminy sprzedaży wszelkiego rodzaju artykułów „z ziemi, stołu, straganu, stoiska, stolika, samochodu, ciągnika, przyczepy” dzienna stawka opłaty targowej wynosi 18 zł.

Podatnik nie zgodził się z decyzją burmistrza, uważając, że opłacie targowej podlega jedynie sprzedaż na terenie placu targowego gminy, a prowadzona przez niego działalność odbywa się poza jego obrębem, w kiosku handlowym.

Rozpatrując odwołanie, Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało decyzję organu pierwszej instancji w mocy. Kolegium przyznało, że opłatą targową objęte są nie tylko tereny targowiska miejskiego, ale także teren poza nim, o ile sprzedaż nie odbywa się w budynku lub jego części. Zdaniem organu, kiosk handlowy  którym skarżący prowadzi działalność, nie jest budynkiem, gdyż nie posiada fundamentów, a wyposażenie go w media nie przekształca go w budynek.

Oddalając skargę strony, WSA w Gliwicach orzekł, że bez znaczenia dla uiszczania opłat targowych jest okoliczność, czy handel prowadzony jest na gruntach państwowych, komunalnych czy prywatnych. Obowiązek uiszczenia opłaty targowej powstaje z mocy prawa z chwilą faktycznego podjęcia czynności handlowych zmierzających do dokonania sprzedaży (niezależnie od skutku) w każdym miejscu danej gminy, a nie tylko w miejscach do tego celu wyznaczonych.

Sąd stwierdził także, że kiosk, z powodu braku fundamentów, wbrew twierdzeniom skarżącego, nie stanowi budynku. W wyroku odwołano się w tej kwestii do art. 1 a ust. 1 u.p.o.l., zawierającego definicję legalną budynku. Jest nim  obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. W sprawie niesporne było, że kiosk, w którym dokonywano sprzedaży nie miał fundamentów. Wobec tego wykluczona była możliwość uznania przedmiotowego obiektu za budynek. W konsekwencji także opłata skarbowa była należna.

Wyrok jest nieprawomocny.