Należność za usługę to nie tylko kwota procentowa!

Od sposobu formułowania przez jednostki samorządu terytorialnego kryteriów i opisu przedmiotu zamówienia publicznego, w tym zasad ustalania wynagradzania, niejednokrotnie zależy przyszła jakość świadczonej pomocy prawnej bądź doradztwa podatkowego w sprawach obejmujących rozliczenia prawnopodatkowe JST. Radców prawnych – niezależnie od formy, w której wykonują oni swój zawód – obowiązują jednoznacznie określone zasady dotyczące kształtowania wynagrodzenia za świadczoną pomoc prawną (obejmującą również zawodowe wykonanie doradztwa podatkowego). Nieuwzględnienie tych reguł przy konstruowaniu warunków udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego powoduje, że najkorzystniejsze bądź jedyne oferty na realizację usług – niejednokrotnie przedmiotowo obejmujących wyłącznie doradztwo podatkowe bądź pomoc prawną – składają oferenci nierealizujący zawodowo pomocy prawnej i doradztwa podatkowego. Czy zatem takie kształtowanie kryteriów przedmiotu zamówienia prowadzi do wyboru rzeczywiście najlepszego wykonawcy, realizującego pomoc prawną bądź doradztwo podatkowe zawodowo i profesjonalnie? Zawodowe wykonanie pomocy prawnej objęte jest reglamentacją prawną dotyczącą zasad wykonania zawodu radcy prawnego, w tym form realizacji pomocy prawnej, oraz organizacji i działania samorządu radców prawnych. Częścią tej reglamentacji, gwarantującej również dbałość o interesy klienta, jest Kodeks Etyki Radcy Prawnego, zawierający zasady etyki zawodowej radców prawnych. Zgodnie z zapisami Kodeksu, radcom prawnym nie wolno zawierać z klientem umowy, na mocy której klient zobowiązuje się zapłacić wynagrodzenie jedynie proporcjonalnie do osiągniętego wyniku (tzw. pactum de quota litis)