Samorządy muszą informować o ciasteczkach

W Polsce zaczyna obowiązywać nowe Prawo telekomunikacyjne. Na administratorów stron samorządowych nałożone zostały nowe obowiązki wobec internautów.

Od dnia 22 marca 2013 roku, w związku z nowelizacją przepisu art. 173 ustawy Prawo telekomunikacyjne [dalej: ustawa p.t.], wszystkie strony internetowe, w tym strony prowadzone przez jednostki samorządu terytorialnego, które są prezentowane użytkownikom w Polsce powinny spełniać określone wymogi. W przypadku, gdy strona wykorzystuje technologie cookies (potocznie nazywane ciasteczkami) na administratora nałożono obowiązek poinformowania na stronie o celu przetwarzania danych oraz uzyskania zgody użytkownika.

Cookies to niewielkie pliki tekstowe wysyłane przez serwis internetowy, który odwiedza internauta, do urządzenia z którego korzysta. „Ciasteczka” służą m.in. do tego by przeglądarka „pamiętała” ustawienia użytkownika, a strona internetowa odwiedzana kilkakrotnie nie wyświetlała tych samych reklam.

Zmienione przepisy dostosowują polskie regulacje do wymogów Unii Europejskiej w zakresie prywatności w Internecie. Dzięki tym zmianom użytkownik ma możliwość określenia warunków przechowywania i dostępu do plików cookies. Poziom ochrony przed cookies można ustawić w swojej przeglądarce internetowej – aż do całkowitego blokowania plików cookies. Zwiększa to poziom bezpieczeństwa i ochrony danych.

Na administratorów stron internetowych, w tym jednostki samorządu terytorialnego, które stosują na swoich stronach cookies, a nie dostosują się do wymogu stawianego przez znowelizowany przepis mogą być nałożone kary. Organem odpowiedzialnym za kontrolę stosowania art. 173 prawa telekomunikacyjnego i nakładanie kar jest prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej [dalej: UKE]. Wielkość i zasady nakładania kar określają przepisy art. 209 i 210 ustawy. Zgodnie z art. 209 ust. 1 pkt 25 ten, kto „nie wypełnia obowiązków uzyskania zgody abonenta lub użytkownika końcowego, o których mowa w art. 161, art. 166, art. 169 i art. 172-174 podlega karze pieniężnej.” Natomiast art. 210 w ustępie 1 wskazuje, że „kara wymierzana jest w drodze decyzji, w wysokości 3% przychodu ukaranego podmiotu osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Decyzji o nałożeniu kary pieniężnej nie nadaje się rygoru natychmiastowej wykonalności.” W dalszej części artykułu wskazano, iż prezes UKE wymierzając karę „uwzględnia zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.”