Gdzie uiszczać opłatę skarbową od pełnomocnictwa?

Organem właściwym do pobrania opłaty skarbowej jest wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce faktycznego złożenia dokumentu.

W praktyce, szczególnie przy wnoszeniu odwołań do organów wyższych instancji oraz skarg do sądów administracyjnych, zarówno organy administracji publicznej jak i składający mają trudności z ustaleniem organu, który jest właściwy miejscowo w sprawach opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W związku z powyższym pojawia się problem ustalenia, która jednostka samorządu terytorialnego otrzyma dochód z tytułu opłaty skarbowej.

Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Następnie ww. organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy. Zarówno skarga jak i jej załączniki (m.in. pełnomocnictwo) są faktycznie składane w miejscu siedziby organu.

Analogicznie, zgodnie z art. 129 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.) odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję.

Jak pokazuje praktyka, zarówno organy administracji publicznej jak i wnoszący skargę mają problemy z ustaleniem organu, który jest właściwy miejscowo w sprawach opłaty skarbowej. Nierzadko zdarza się, że organ, który nie jest właściwy miejscowo, wzywa do uiszczenia opłaty skarbowej. Jest to o tyle zadziwiające, że przepisy dotyczące opłaty skarbowej wydają się wprost wskazywać, który organ jest właściwy.

W myśl art. 12 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (tekst jedn. Dz. U. z 2014, poz. 1628) [dalej: u.o.s.] organem I instancji w zakresie opłaty skarbowej jest wójt lub burmistrz (prezydent miasta).

Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 2 u.o.s. organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach opłaty skarbowej jest - od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz jego odpisu, wypisu lub kopii - organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce złożenia dokumentu.

Wykładnia literalna (ścisła) nakazuje uznawać za właściwy miejscowo organ podatkowy w gminie, w której znajduje się organ, do którego fizycznie przedstawia się dokument pełnomocnictwa. Analogiczny pogląd przedstawił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, który w wyroku z 17 grudnia 2012r.(sygn. akt I SA/Bd 860/12) wskazał, że „w przypadku złożenia pełnomocnictwa, organem właściwym do pobrania opłaty skarbowej jest wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce faktycznego złożenia dokumentu”[1].

Obecnie zarówno sądy administracyjne, jak i doktryna powołują się na konieczność dokonywania, szczególnie jeżeli chodzi o przepisy dotyczące danin publicznych, wykładni literalnej, co ma implikować konieczność językowego rozumienia pojęcia „miejsce złożenia dokumentu” jako organu, do którego dokument pełnomocnictwa jest fizycznie składany.

W przypadku, gdy pełnomocnictwo jest składane za pośrednictwem innego organu niż ten, przed którym pełnomocnik będzie działał, właściwy miejscowo ma być organ podatkowy (wójt, burmistrz, prezydent miasta) w gminie, w której znajduje się organ pośredniczący, ponieważ do niego fizycznie składany jest dokument pełnomocnictwa[2].

Zgodnie z powyższym, organem właściwym do pobrania opłaty skarbowej jest wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce faktycznego złożenia dokumentu.

Marta Bokiej

aplikant radcowski, specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego ze szczególnym uwzględnieniem prawa nieruchomości i inwestycji budowlanych

Maciej Kiełbus

Partner Zarządzający, prawnik w ZIEMSKI&PARTNERS Kancelaria Prawna Kostrzewska, Kołodziejczak i Wspólnicy w Poznaniu, specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego, w szczególności prawa samorządu terytorialnego oraz prawa odpadowego

Tekst pochodzi z portalu Prawo Dla Samorządu