10.09.2013


Dlaczego „doradca podatkowy” nawiązując relacje z klientem samorządowym nie może kształtować wynagrodzenia jedynie od sukcesu ?

KATEGORIA: Praktyka

Artykuł podejmuje kwestię form i warunków usług realizowanych bezpośrednio na rzecz jst przez osoby posiadające tytuł doradcy podatkowego.

Zgodnie z ustawą z 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności doradztwa podatkowego - jako działalności o charakterze profesjonalnym – zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych. Podlega zatem ustawowym wymogom zarówno co do formy, jak i warunków realizacji. W konsekwencji także reglamentacji prawnej stanowiącej o standardach świadczenia doradztwa podatkowego, w tym poszanowania obowiązków wynikających z uczciwości, godności i dobrych obyczajów, a także dbałości o dobro klienta.

Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego są między innymi osoby posiadające tytuł doradcy podatkowego (a zatem wpisane na listę doradców podatkowych, prowadzoną przez Krajową Radę Doradców Podatkowych), tytuł zawodowy radcy prawnego i adwokata. Uprawnione są również spółki cywilne lub jawne, w której wspólnikami są radcowie prawni, adwokaci, doradcy podatkowi, a także spółki komandytowe lub komandytowo-akcyjne, w której komplementariuszami są radcowie prawni, adwokaci, doradcy podatkowi. Dodatkowo czynności doradztwa podatkowego mogą być realizowane także przez spółki doradztwa podatkowego tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne wpisane na listę podmiotów uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, prowadzoną przez Krajową Radę Doradców Podatkowych.

Reglamentacja zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego ma na celu przede wszystkim zapewnienie profesjonalnego charakteru świadczonej usłudze. Zadaniu temu służyć ma między innymi konieczność uzyskania przez potencjalnych przyszłych wykonawców zawodu, pozytywnego wyniku z państwowego egzaminu oraz odbycie stosownej praktyki zawodowej. Z chwilą uzyskania tytułu doradcy podatkowego, osoba wykonująca profesjonalnie doradztwo obowiązana jest przestrzegać zasad etyki zawodowej. Oprócz wielu postanowień o charakterze moralnym i etycznym, zasady etyki zawodowej przewidują także konieczność odpowiedniego dokumentowania nawiązanych z klientem relacji zawodowych, a także właściwego kształtowania warunków zawieranych z klientem umów.

Warunki te dotyczą zwłaszcza ukształtowania wynagrodzenia. W świetle art. 11 ust. 3 zasad etyki doradca podatkowy nie powinien zawierać z klientem umowy, na mocy której klient zobowiązuje się zapłacić wynagrodzenie za jej prowadzenie jedynie proporcjonalnie do osiągniętego wyniku (pactum de quota litis). Dopuszczalna jest natomiast taka umowa, w której przewiduje się dodatkowe wynagrodzenie za pomyślny wynik sprawy (tzw. Succes Fee). Oznacza to, że sytuacja, w której doradca podatkowy zawiera z klientem umowę, ustalającą wynagrodzenie określone jedynie proporcjonalnie do potencjalnych oszczędności podatkowych i nie kształtującą przy tym innych postanowień co do wypłacanej każdorazowo stałej kwoty wynagrodzenia, określana jest jako działanie nieprofesjonalne.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt samorządowy, warte zastanowienia jest, czy jednostka samorządu terytorialnego zasadnie kształtuje – w szczególności w toku określania warunków udzielenia zamówienia publicznego na realizację doradztwa podatkowego - wynagrodzenie jedynie od uzyskanej przyszłej korzyści finansowej ? Czy w ten sposób świadomie decyduje się na wybór podmiotów, które nie wykonują doradztwa podatkowego w sposób zawodowy, czy też taki sposób kształtowania warunków wynagrodzenia jest podyktowany jedynie nieświadomością prawną co do charakteru potencjalnego wykonawcy i świadczonych przez niego usług ?

Ukształtowana w polskim systemie prawnym – mimo funkcjonowania swobody działalności gospodarczej - reglamentacja prawna zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego, z pewnością jest efektem dbałości o dobro klienta. Ma także na celu zapewnienie szczególnego profesjonalizmu w działaniu wykonawcy, w dziedzinie która jest skomplikowana i nieustannie podlega zmianom. Warto zatem uwzględnić powyższe okoliczności sporządzając opis przedmiotu zamówienia, aby nie doprowadzić do sytuacji wyboru oferenta, który nie odpowiada standardom ustawowym. 

Więcej na ten temat można przeczytać w artykule pt.: Należność za usługę to nie tylko kwota procentowa!



Autor:
Paweł Kaźmierczak

doradca podatkowy w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, Partner, specjalizuje się w zagadnieniach opodatkowania jest podatkiem od towarów i usług oraz procedury podatkowej.



Dr n. pr. Paweł Grzybowski

Doktor nauk prawnych, w Kancelarii Prawnej Ziemski & Partners w Poznaniu specjalizuje się w zakresie prawa podatkowego, ze szczególnym uwzględnieniem procedury podatkowej



Tekst pochodzi z portalu Prawo Dla Samorządu