Ustalenie średniej powierzchni gospodarstwa rolnego w drodze uchwały rady gminy

Zdaniem Wojewody Świętokrzyskiego przepis art. 61 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie zawiera upoważnienia ustawowego do podjęcia uchwały w sprawie ustalenia średniej powierzchni gospodarstwa rolnego.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 20 kwietnia 2017 roku Wojewoda Świętokrzyski stwierdził nieważność uchwały rady miejskiej w sprawie ustalenia średniej powierzchni gospodarstwa rolnego w gminie na rok 2017.

Powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Rada miejska [dalej także: „rada” lub „organ uchwałodawczy”] podjęła uchwałę w sprawie ustalenia średniej powierzchni gospodarstwa rolnego w gminie na rok 2017 [dalej także: „uchwała”]. Jako podstawę prawną kwestionowanej uchwały wskazała art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym [dalej także: „u.s.g.”] oraz art. 61 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym [dalej także: „u.p.z.p.”].

Organ nadzoru przywołał treść przepisu art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., który stanowi o tym, że wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia określonych warunków: co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu. Wojewoda dodał, że przepis art. 61 ust. 4 u.p.z.p., który stanowił podstawę prawną podjętej uchwał, stwierdza, że przepis art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. nie stosuje się do zabudowy zagrodowej, w przypadku gdy powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z ta zabudowa przekracza średnia powierzchnię gospodarstwa rolnego w danej gminie.

Wojewoda Świętokrzyski podkreślił, że przepis art. 18 ust. 2 pkt 15 u.s.g. oraz art. 61 ust. 4 u.p.z.p. nie stanowią podstawy do pojęcia przez rade gminy uchwały w sprawie ustalenia średniej powierzchni gospodarstwa rolnego w gminie. Organ nadzoru w powyższym zakresie przywołał wyrok WSA w Kielcach z dnia 18 sierpnia 2010 roku, sygn. SA/Ke 392/10, w którym sąd stwierdził, że ogólny charakter art. 18 ust. 2 pkt 15 u.s.g. nie może stanowić samodzielnej podstawy do podjęcia jakiejkolwiek uchwały przez rade gminy. Wojewoda dodał, że możliwość zastosowania omawianego przepisu musi w sposób wyraźny wynikać z upoważnienia zawartego w innym przepisie ustawowym. Ponadto w ocenie organu nadzoru upoważnienie wskazane w tym przepisie powinno określać organ administracji publicznej właściwy do wydania danego aktu normatywnego. Zdaniem wojewody przepis art. 61 ust. 4 u.p.z.p. nie zawiera ustawowego upoważnienia do podjęcia przez organ uchwałodawczy gminy uchwały, w której możliwym byłoby określenie podstawy do ustalenia średniej powierzchni gospodarstwa rolnego lub wprost ustalającej taka powierzchnię na terenie gminy. Wojewoda Świętokrzyski dodał, że aktualnie nie ma przepisów, które zawierałoby takie upoważnienie.

Biorąc powyższe pod uwagę, organ nadzoru stwierdził, że rozwiązanie zastosowane przez radę gminy w uchwale, zostało podjęte w sposób istotny naruszający prawo, co stanowi przesłankę do stwierdzenia nieważności uchwały rady miejskiej w tym zakresie.

Mateusz Karciarz

prawnik w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, doktorant na WPiA UAM, specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem prawa samorządowego

Beniamin Rozczyński

prawnik w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, specjalizuje się w zakresie prawa administracyjnego ze szczególnym uwzględnieniem upraszczania i elektronizacji procedury administracyjnej oraz prawa samorządowego i prawa nieruchomości

Tekst pochodzi z portalu Prawo Dla Samorządu