Prawo Dla Samorządu

W opinii Naczelnego Sądu Administracyjnego, żądanie udostępnienia informacji o spotkaniach odbytych przez Prezesa Rady Ministrów, dotyczy informacji publicznych.

Wyrokiem z dnia 1 lutego 2017 r. o sygn. I OSK 927/15 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Prezesa Rady Ministrów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie ze skargi Stowarzyszenia na bezczynność tego Organu w przedmiocie dostępu do informacji publicznej.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wnioskiem z dnia 1 lipca 2014 r., Stowarzyszenie wystąpiło do Prezesa Rady Ministrów o udostępnienie informacji publicznej w postaci kalendarza spotkań Premiera za wskazany we wniosku okres, ewentualnie o każdym odbytym w ww. okresie spotkaniu, poprzez wskazanie jego daty oraz informacji, z kim spotkanie miało miejsce. W odpowiedzi na złożony wniosek organ wyjaśnił, że nie prowadzi kalendarza spotkań, a wyłącznie kalendarz elektroniczny o charakterze pomocniczym i doraźnym, który nie uwzględnia licznych spotkań organizowanych ad hoc. Zdaniem Prezesa Rady Ministrów, terminarz nie dotyczy sfery faktów, a jedynie takiej sfery może dotyczyć żądanie udostępnienia informacji publicznej. Organ wskazał, iż kalendarz spotkań nie jest dokumentem urzędowym i nie zaświadcza o stanie faktycznym, a w konsekwencji pomocniczy charakter terminarza nie gwarantuje potwierdzenia zawartych w nim informacji. Premier nie udzielił żądanej informacji, wskazując m.in. na powszechną możliwość dostępu do informacji o odbytych spotkaniach, publikowanych na stronie internetowej Organu.

W związku z powyższym, Stowarzyszenie wniosło skargę na bezczynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie nieudostępnienia żądanej informacji. W konsekwencji zbadania przedstawionej sprawy, WSA uwzględnił skargę w zakresie nieudostępnienia przez Premiera informacji publicznej o wszystkich odbytych spotkaniach w okresie wskazanym we wniosku. W zakresie dotyczącym nieudostępnienia kalendarza spotkań Premiera, WSA umorzył postępowanie.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, iż każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną i podlega udostępnieniu oraz ponownemu wykorzystaniu na zasadach i w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej (uzasadnienie analogiczne do argumentacji wyroku z dnia 1 lutego 2015 r. o sygn. I OSK 1083/15; por. także artykuł: Terminarz spotkań nie jest informacją publiczną). W ocenie Sądu, Prezes Rady Ministrów, będący organem władzy publicznej, niewątpliwie należy do kręgu podmiotów obowiązanych do udzielenia informacji publicznej. WSA zajął stanowisko, iż żądanie udostępnienia kalendarza spotkań Premiera w istocie nie dotyczy informacji publicznej, z uwagi na jego wewnętrzny, roboczy i pomocniczy charakter i w tym zakresie uznał zarzut bezczynności za nieuzasadniony. Sąd ten stwierdził jednak, że żądanie udostępnienia informacji o odbytych przez Prezesa Rady Ministrów spotkaniach może dotyczyć informacji publicznych i w tym zakresie skarga na bezczynność tego Organu zasługiwała na uwzględnienie.

Na powyższy wyrok Prezes Rady Ministrów wniósł skargę kasacyjną. Zarzucił zaskarżonemu orzeczeniu naruszenie zarówno przepisów prawa materialnego, jak też przepisów postępowania. W złożonej skardze, Organ ten uznał, iż złożony wniosek nie mógł zostać prawidłowo rozpoznany, ponieważ nie spełniał minimalnych wymogów formalnych, a w konsekwencji nie stanowił żądania udostępnienia informacji publicznej.

W rezultacie rozpoznania skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny nie uznał zarzutów kasacyjnych za usprawiedliwione.

Uzasadniając zajęte stanowisko, NSA zajął się dwoma kwestiami podniesionymi w skardze kasacyjnej: brakiem przymiotu informacji publicznej w odniesieniu do danych żądanych we wniosku oraz niemożliwością udzielenia przez podmiot zobowiązany informacji we wnioskowanym zakresie. NSA w pełni zaaprobował stanowisko Sądu I instancji, że Prezes Rady Ministrów jako organ władzy publicznej jest obowiązany do udostępniania informacji publicznej, a prawo do uzyskiwania informacji publicznej jest ściśle związane z zasadą jawności życia publicznego i umożliwia sprawowanie społecznej kontroli nad wykonywaniem zadań władzy publicznej. W ocenie Sądu, dane objęte wnioskiem stowarzyszenia mieszczą się w szerokiej definicji pojęcia informacji publicznej. Dokonując oceny stawianego zarzutu bezczynności, NSA stwierdził, że bezczynność może mieć miejsce zarówno w przypadku zawiadomienia wnioskodawcy przez podmiot zobowiązany, że żądane dane nie stanowią informacji publicznej, podczas gdy mają one taki charakter, jak również w przypadku udzielenia przez Organ informacji niepełnej, niejasnej lub niewiarygodnej. W rezultacie zbadania sprawy, NSA nie zgodził się ze stanowiskiem skarżącego kasacyjnie, że wniosek jako zbyt ogólnikowy, nie stanowił żądania udostępnienia informacji publicznej. NSA uznał, że w takim przypadku organ miał możliwość zwrócenia się do wnioskodawcy o sprecyzowanie żądania. Samo odesłanie do informacji udostępnionych na stronie internetowej nie jest zdaniem Sądu prawidłowym sposobem załatwienia wniosku, gdyż znajdujące się tam informacje nie obejmują wszystkich oficjalnych spotkań organu, a co się z tym wiąże nie stanowi to o prawidłowym załatwieniu wniosku.

Informacje o spotkaniach odbytych przez Premiera podlegają udostępnieniu