"

W toku postępowań podatkowych dotyczących podatków i opłat lokalnych profesjonalna pomoc prawna potrzebna jest nie tylko podatnikom, ale i organom podatkowym.

"

Dowiedz się więcej:

Podatki i opłaty lokalne

Wspierane przez

Wiaty przystankowe z kasetonami reklamowymi i nośniki reklamowe to budowle, które powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. II FSK 2968/14.

Sprawa dotyczyła Spółki, której Prezydent Miasta określił wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości od posiadanych przez nią wiat przystankowych z kasetonami reklamowymi i nośników reklamowych.

Z powyższym rozstrzygnięciem Spółka się nie zgodziła uznając, że:

• sporne nośniki reklamowe nie mają trwałego związku z gruntem, wobec czego nie podlegają w ogóle opodatkowaniu, gdyż są to jedynie tymczasowe obiekty budowlane;

• wiaty przystankowe nie mogą być uznane za budowle związane z prowadzenie działalności gospodarczej, wobec tego powinny korzystać z wyłączenia na podstawie art. 2 ust.3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych [dalej: upol];

• dodatkowo spółka ma status zakładu pracy chronionej wobec czego korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 4 upol.

Wszystkie zarzuty spółki zostały jednak uznane za bezzasadne zarówno przez WSA w Poznaniu, jak i NSA.

Składy orzekające w analizowanej sprawie zwróciły uwagę przede wszystkim na fakt, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budowle, do których należą m.in. „wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe”. Jednocześnie przywołano utrwalony pogląd judykatury, że cecha „trwałego związania z gruntem” sprowadza się do posadowienia obiektu na tyle trwale, by zapewnić mu stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym, mogącym go zniszczyć lub spowodować przesunięcie, czy przemieszczenie na inne miejsce.

Skontrolowane nośniki reklamowe były zamontowane na metalowych nogach (słupach lub rurach), zamocowanych w podłożu poprzez wkopane w ziemię lub przez śruby mocujące rurę do elementów zagłębionych w ziemi (albo do betonowej konstrukcji), czy też na słupach wmurowanych w betonowe bryły. Same tablice reklamowe wykonane zostały z blachy z konstrukcją kasetonową w bilbordach typu CS9 (z zamontowaną reklamą ruchomą). Tym samym stwierdzono, że zastosowanie techniki połączenia obiektu z podłożem, potwierdza, że jest on stabilnie umiejscowiony w przestrzeni, stanowiąc trwały element gruntu. Jednocześnie NSA – przywołując uchwałę w sprawie II FPS 11/13 - zauważył, że bez znaczenia dla uznania danego obiektu za budowlę pozostaje okoliczność, że jest on zarazem tymczasowym obiektem budowlanym.

Sąd nie zgodził się również z twierdzeniem, że w analizowanej sprawie powinno znaleźć zastosowanie wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 4 upol. Przypomniano, że na podstawie tego przepisu wyłączone z opodatkowania są tylko budowle zlokalizowane na gruntach zajętych na pasy drogowe dróg publicznych, związanych z działalnością gospodarczą w postaci eksploatacji autostrad płatnych. Jeżeli jednak na gruncie, nawet objętym tym wyłączeniem, zlokalizowana jest budowla związana z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, inną niż eksploatacja autostrad płatnych to podlega ona opodatkowaniu. W tej sprawie sporne obiekty związane były z prowadzeniem przez Spółkę działalności gospodarczej w zakresie agencji reklamy, w konsekwencji nie mogły podlegać wyłączeniu z opodatkowania.

Odnosząc się natomiast do kwestii zwolnienia przewidzianego dla zakładów pracy chronionej, sądy zwróciły uwagę, że nie wszystkie nieruchomości pozostające w posiadaniu takiego przedsiębiorcy automatycznie korzystają ze zwolnienia. Sporne obiekty budowlane nie zostały wymienione w decyzji o nadaniu stronie statusu zakładu pracy chronionej, ani w decyzji wojewody. Ponadto nie można było uznać, że wiaty przystankowe i nośniki reklamowe są zajęte bezpośrednio na prowadzenie zakładu pracy chronionej.

Analizowany wyrok potwierdza dotychczasowe stanowisko orzecznictwa w zakresie opodatkowania urządzeń reklamowych trwale związanych z gruntem. Warto zauważyć, że od września 2015 r. obowiązują przepisy, na podstawie których urządzenia i tablice reklamowe mogą podlegać opłacie reklamowej. Wystąpić to może wyłącznie w gminach, które mają podjęte uchwały w zakresie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń. W takiej sytuacji kwota zapłaconego podatku od nieruchomości od tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego, zaliczana jest na poczet opłaty reklamowej od tej tablicy lub urządzenia.

"

W toku postępowań podatkowych dotyczących podatków i opłat lokalnych profesjonalna pomoc prawna potrzebna jest nie tylko podatnikom, ale i organom podatkowym.

"

Dowiedz się więcej:

Podatki i opłaty lokalne

Wspierane przez