Decyzja określająca wysokość zobowiązania z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi powinna odrębnie wskazywać wysokość opłaty za poszczególne miesiące.

Wydanie decyzji określającej wysokość zobowiązania w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi może być m.in. pokłosiem kontroli, w toku której ustalono, że uiszczanie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi według niższej, przewidzianej dla odpadów zbieranych i odbieranych selektywnie, stawki jest nieuzasadnione.

Właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć do wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. W wypadku stwierdzenia, że wysokość zobowiązania w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest inna (bo np. właściciel nieruchomości nie segreguje odpadów) niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość  tego zobowiązania.

Obligatoryjne elementy decyzji wskazuje Ordynacja podatkowa. Należą do nich m.in. oznaczenie organu podatkowego, data wydania decyzji, oznaczenie strony, rozstrzygnięcie (por. art. 210 Op). Zgodnie z ukształtowanymi poglądami, rozstrzygnięcie decyzji podatkowej jest jej głównym elementem, bez którego decyzja w ogóle by nie istniała. Z tego względu, jego formułowaniu towarzyszą ściśle sformalizowane zasady. Rozstrzygnięcie decyzji powinno być ukształtowane w sposób zrozumiały, precyzyjny i wyczerpujący, tak aby z niej wyraźnie wynikało, jakie obowiązki, za jaki okres, w jakiej wysokości i walucie zostały na stronę nałożone. Z rozstrzygnięcia powinno wynikać w sposób nie budzący wątpliwości, jakie uprawnienia zostały przyznane lub jakie obowiązki zostały na stronę nałożone[1].

Rozstrzygnięcie powyższej decyzji powinno uwzględniać, że obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi powstaje za każdy miesiąc (w którym na danej nieruchomości zamieszkuje mieszkaniec bądź w którym na danej nieruchomości powstały odpady komunalne). Wydanie jednej decyzji odnośnie kilku okresów rozliczeniowych uznać należy za dopuszczalne jedynie w wypadku precyzyjnego sformułowania rozstrzygnięcia, które w odrębnych punktach powinno kształtować wymiar opłaty za poszczególne okresy rozliczeniowe (w wypadku opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi są to miesiące). Określenie zobowiązania w opłacie nie powinno odnosić się do miesiąca, w którym ujawniono nieprawidłowości lub miesiąca, w którym decyzja jest wydawana i określać dla tego miesiąca jednego zobowiązanie poprzez zsumowanie wszystkich zobowiązań w opłacie za poszczególne miesiące.

WSA w Łodzi[2] – poza tym, że decyzja określająca powinna wprost wskazywać okres, którego dotyczy – podkreśla, że określenie opłaty możliwe jest jedynie za okresy, w których powstał obowiązek jej uiszczenia (jako odpowiednik obowiązku podatkowego) oraz uległ on konkretyzacji.